Paszport krajowy był dowodem tożsamości osoby zarazem pozwoleniem na wyjazd z miejsca stałego pobytu. Miejscem stałego pobytu było miejsce w którym zapisano do ksiąg ludności stałej. Większość osób wpisanych do ksiąg ludności stałej miało prawo otrzymywać bezterminowe książeczki paszportowe. Książeczki paszportowe wydawali: wójci gmin, burmistrzowie, prezydenci. Osoby stanu szlacheckiego (zatwierdzeni przez Heroldyą) mogli otrzymywać stosowne do życzenia : od rządu gubernialnego lub od wyższych urzędów. […]