Od wieku XVI do końca XVIII szkolnictwo w Warcie reprezentowane było jedynie przez szkołę parafialną. Uczono tam religii, śpiewu kościelnego i elementarnych podstaw pisania i czytania.
Dopiero działania Komisji Edukacji Narodowej doprowadziły do stworzenia w Warcie w roku 1796 szkoły podwydziałowej, która przetrwała do roku 1836. W szkole uczono następujących przedmiotów: języka polskiego, niemieckiego, francuskiego, łaciny, gramatyki, retoryki, matematyki, nauk przyrodniczych. Szkoła prowadzono była przez OO Bernardynów. Szkoła była wizytowana przez wybitnych pedagogów takich jak K.J Marcinkowski, J.K Krzyżanowski, Jerzmanowski, Lewicki, O. Lipiński, J. Kossakowski. W szkole uczyli się także nieliczni żydzi. Do roku 1812 szkoła była pod nadzorem Komisji Edukacji Narodowej uczniowie i nauczyciele otrzymywali „ustawy” i „prawidła”.
Nauczycielami byli:
O. Roch Alscher, O. B. Helanczewski, O. Amadowski, M. Podobawski, O. B. Gołębiewski, J. Skibiński, O. G. Hasselberg, O. F. Szumanowski.
Do roku 1825 szkoła nie popierała opłat otrzymywała stałą dotację od rządu w wysokości 2 tys złotych. została zamknięta w roku 1832 jednak Bernardyni potajemnie nauczali do roku 1836. Wychowankiem szkoły był Kazimierz Deczyński.
W 1818 roku otworzono świecką szkołę podstawową, założycielem był burmistrz Gustowski. Poziom nauczania nie różnił się z bardzo od poziomu szkoły parafialnej. W tym samym roku istniała szkoła żeńska nie posiadająca żadnych uprawnień.
W 1858 roku założono w Warcie szkołę żeńska średnia dla zamożnych mieszczanek i szlachcianek, jednak z braku kandydatek został wkrótce zamknięta.
Szkolnictwo w Warcie odtworzyło się w 1881 roku, powstaniem dwóch szkól elementarnych żeńskiej i męskiej oraz 6 szkół elementarnych żydowskich tzw. Chadarów.
Źródło:
Dr. Tadeusz Olejnik. Archiwum ZNP
