Spis Poległych I Zmarłych 1863-64 wg. Hipolita Stupnickiego

” Korzystając z różnych dzienników krajowych i zagranicznych, jako też wielu korespondencyji i wypisów od pojedyńczych osób mi przysłanych, zbierałem przez cały ciąg powstania w r. 1863 i 1864, nazwiska poległych straconych lub zmarłych po szpitalach z ran otrzymanych w boju, które ułożywszy porządkiem alfabetycznym podaje do drukiem jako materjał do historji, a zarazem jako pamiątkę dla interesowanych rodzin, znajomych i przyjaciół poległych ofiar ostatniego powstania…”

Hipolit Stupnicki

Lwów 24 października 1865 r.

Abicht Henryk – , za udział w powstaniu stracony w cytadeli warszawskiej dnia 12. czerwca 1863.
Abramowicz – , dziedzic Sołowijówki pod Berdyczowem, zamordowany przez wzburzone chlopstwo w maju 1863.
Adamowicz Jan – , za wyrokiem sądu wojenno-moskiewskiego rozstrzelany w Brześciu litewskim dnia 5. sierpnia 1863.
Adamowicz Ignacy – , syn profesora, za udział w powstaniu stracony w Łukiszkach dnia 2. stycznia 1864.
Adamski Michał – , umarł w szpitalu w Cieszanowie dnia 9. października 1863. w skutek ran otrzymanych w powstaniu.
Aleksandrowicz Franciszek – , stracony w. Oszmianie na Litwie za udział w powstaniu r. 1863.
Alger Wilhelm – , po ucierpieniu katuszy cielesnych w cytadeli warszawskiej, rozstrzelany tamże za wyrokiem sądu wojennego dnia 7. paźdz. 1863.
Alkiewicz Jan – kleryk z Poznania, poległ w bitwie pod Mieczownicą.
Alszer Józef – , majster szewcki ze Lwowa, poległ w powstaniu w walce z Moskalami dnia 1. maja 1863.
Ambrożewicz Jan – , poległ w bitwie pod Pniową dnia 11. lipca 1863.
Ancypa – , za udział w powstaniu rozstrzelany w Mohilewie dnia 6. czerwca 1863.
Anderson – , były oficer wojsk tureckich, wziął udział w powstaniu polskiem, w którem dostawszy się w niewolę w lasach Świętokrzyskich, za wyrokiem sądu wojennego został rozstrzelany w Kielcach roku 1864.
Andrzejewski Franciszek – , rolnik z Garwolina, poległ w potyczce pod Borowem dnia 16. kwietnia 1863.
Andrzejewski – inny tego nazwiska, z Poznańskiego, zginął w powstaniu r. 1863.
Andrzejkiewicz Aleksander – , obywatel z powiatu pińskiego , przydybany przez Moskali u sąsiada swego w gościnie, tamże zamordowany dnia 9. maja 1863.
Androszek Józef – , stracony na szubienicy za udział w powstaniu w Sieradzu w listopadzie 1863.
Andruszkiewicz, – poległ w utarczce z Mokalami w Augustowskiem r. 1863.
Antoniewicz Józef – , kucharz z Rybna w Poznańskiem, poległ w bitwie pod Józefowem r. 1863.
Apanowicz Franciszek – , Litwin, dostał się do niewoli; ostatnich dni listopada 1863. stracony w Oszmiani.
Babecki – , obywatel z stanisławowskiego, w skutek ran odniesionych w powstaniu, umarł we Lwowie dnia 18. czerwca 1863.
Babski – , warszawianin, poległ w walce pod Swieżą d. 25. marca 1863.
Bachmiński Stanisław – , poległ pod Babicami dnia 14 kwietnia 1863.
Bakszański Julian – , były wygnaniec syberyjski, zamordowany pod Mołodeczną na Litwie dnia 4. kwietnia 1863.
Balicki Tytus – , samborzanin , poległ pod Szycami 7. maja 1863.
Banach Stanisław – , włościanin, stracony przez Moskali na szubienicy w Łomży d. 31.grudnia 1863.
Banaszkiewicz – z oddziału Komorowskiego, poległ w utarczce pod Starąwsią dnia 18. stycznia 1864.
Baraniecki – , dowódzca oddziału, zginął w walce pod Borodianką, na. Ukrainie r. 1863.
Baranowski – , rozstrzelany za wyrokiem sądu wojennego w Kalwarji (w Augustowskiem) dnia 11. listop. 1863.
Baranowski Ignacy – , obywatel rolnik z Poznańskiego, poległ w bitwie pod Ignacewem
Baranowski – farbiarz z Wągrowca w Poznańskiem, zginął pod Mieczownicą.
Barański – , włościanin, odznaczył się odwagą w kilku potyczkach, następnie poległ w bitwie pod Małagoszczą: dnia 23. lutego 1863.
Bartników Piotr – , mieszczanin, za udział w powstaniu stracony w Wieluniu dnia 16. marca 1864.
Baryłowicz Zygmunt – . zajęty w niewolę i oskarżony jakoby był organizatorem powstania, wyrokiem sądu polowego rozstrzelany w Koninie r. 1863.
Batory – , porucznik z oddziału Topora, poległ w walce w Opatowie w lutym 1864.
Bąkiewicz Kazimierz – , warszawianin, za odpoliczkowanie danej urazy przez oficera moskiewskiego przy śledztwie, wyrokiem sądu wojennego stracony na szubienicy w Piotrkowie dnia 20. czerwca 1863.
Bellardi – , były oficer wojsk ruskich, wziąwszy udział w powstaniu polskiem, dostał się do niewoli moskiewskiej i za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Kielcach roku 1864.
Bełeszczyński – były podpułkownik wojsk moskiewskich pod nazwą Zaremba objąwszy dowództwo po Iskrze, w rozprawie pod Melkowem dnia 30. września 1863 ranny ciężko umarł w 10 dni potem. Zwłoki jego pochowano w Lelowie.
Benvenuto – , kapelan obozowy oddziału Cieszkowskiego, w bitwie z Moskalami pod Zawiercem dnia 22. marca 1863. poległ od kuli nieprzyjacielskiej.
Beszkiszkin – , były kapitan wojsk moskiewskich, uczestnicząc w powstaniu dostał się do niewoli, gdzie stawiony przed sąd wojenny śmiało odpowiedział: “że zrodzony z matki Polki, czuje się być obowiązanym pomścić się za krzywdy jej synów i braci”, za co skazany na śmierć przez powieszenie, którą odniósł w Kielcach r. 1864.
Białobłocki Stanisław – , kapitan wojsk moskiewskich, wziąwszy czynny udział: w powstaniu r. 1863., poległ w bitwie pod Faisławicami.
Białoskórski – . poległ w utarczce pod Jurkowcami dnia 21 października 1863.
Białozor Wincenty – , obywatel ziemski na Żmudzi, za wyrokiem sądu moskiewskiego rozstrzelany w Kownie dnia 6. czerwca 1863.
Bielawski Henryk – , młodzieniec 19letni, pisarz wójta gminy, rozstrzelany w Suwałkach dnia 5. lutego 1864.
Bielecki – , obywatel ziemski z Poznańskiego, poległ w boju pod Gopłem dnia 20. lutego 1863.
Bieliński – , rozstrzelany w Ostrowie dnia 5. czerwca 1864
Bieniecki Stanisław – uczeń 6. klasy gimnazjalnej lwowskiej, poległ pod Tuczampami dnia 19. maja 1863.
Bieńkowski – , za wyrokiem Murawiewa rozstrzelany w Wilnie d. 9. sierpnia 1863.
Biesiadowski Józef – , zabity przez rozhukane chłopstwo pod Sołowijówką na Wołyniu dnia 10. maja 1863.
Birtus Jan – , dymisjonowany kapitan austrjacki, dowodzący oddziałem powstańczym w mazowieckiem, dostał się do niewoli i rozstrzelany w Łodzi dnia 8. grudnia 1863.
Biskupski – , ,włościanin z Krerowa w Poznańskiem, zginął w boju pod Olszową r. 1863.
Błażejewski – z Poznańskiego, poległ w powstaniu r. 1863.
Błeszyński – , przewódzca powstania w województwie krakowskiem pod przybranem nazwiskienl Bończy, jako były kapitan artylerji moskiewskiej wiedząc słabą stronę i skład armji, nękał ją i alarmował nieustannemi podjazdami; ogółem był on jednym z najdzielniejszych partyzantów i brał udział we wszystkich potyczkach Langiewicza. W bitwie pod Górą dnia 18. czerwca 1863. raniony śmiertelnie (prócz 16 ran przestrzelony na wylot), zakończył życie dnia 19. lipca 1863.
Błeszyński – , proboszcz, były oficer z r. 1831., stracony przez Moskali przez powieszenie w Piotrkowie dnia 4. marca 1864.
Błędowski – , podoficer, polegl w walce pod Hutą Ireną dnia 22. października 1863.
Błociszewski Stanisław – , agronom, poległ pod Ignacewem.
Bobowski – , zabity pod Berdyczowem przez chłopów w r. 1863.
Bóbr – , właściciel ziemski na Wołyniu, rozstrzelany w Dubnie dnia 21. marca 1864.
Bogdański Antoni – , technik ze Lwowa, porucznikując w oddziale Ślaskiego, poległ pod Borowem dnia 23. października 1863.
Bogdanowicz Kazimierz – , przewódca powstania w Lubelskiem, dostawszy się do niewoli, rozstrzelany w Lublinie dnia 11. marca 1863.
Bogucki – , adjutant Rynarzewskiego majora, odniósł śmiertelne rany w walce pod Żelazną: dnia 6. listopada 1863.
Bogusławski Włodzimirz – , z Poznańskiego, poległ w utarczce pod Nową Wsią r 1863.
Bogusławski – – inny tego nazwiska, włościanin z Krerowa pod Środą w Poznańskiem, poległ w walce z Moskalami pod Olszową r. 1863.
Bogusz – – ujęty w niewolę przez Moskali, za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Włocławku dnia. 24. listopada 1863.
Bohdanowiez Paulin – , rozstrzelany w Szawlach na Żmudzi za udział w powstaniu d. 28. grudnia 1863.
Bohm J. – , zakończył życie w Krakowie dnia 22. kwietnia 1863.. w skutek ran otrzymanych pod Bentkowicami.
Boleski Ksawery – , oficer artylerji z r. 1831., następnie 30-letni tułacz i ojciec rodziny, poległ pod Poryckiem na Wołyniu 2. listopada 1863. Wysłany z sześcioma towarzyszami broni na rekonesans i napadnięty przez sotnię kozaków, bronił się do upadłego, i rozsiekany został na sztuki.
Bołoboński Edward – , technik akademii lwowskiej, z odniesionych ran pod Radziwiłowem umarł w Ditkowcach pod Brodami dnia 4. sierpnia 1863.
Borelowski Marcin – , Krakowianin, pod przybranem nazwiskiem Lelewela, będąc w czynności w jednej z fabryk maszyn warszawskich, na odgłos powstania pierwszy chwycił za oręż i w poczcie kilku towarzyszy udał się w Podlaskie, gdzie zebrawszy oddział po największej części z włościan, dłuższy czas ucierał się 2 Moskalami. Przeniósłszy się następnie w Lubelskie, organizował i wprowadzał nowe oddziały do boju, gdzie też w bitwie pod Batorzem stoczonej dnia 6. wrześnie 1863. poległ na czele swego oddziału. Energia, nieustraszona odwaga i talent organizatorski zjednały mu pełne zaufanie i mianowanie pułkownikiem.
Bończa – , obacz Błeszyński.
Borejsza Paweł – , Litwin, prawnuk Tad. Rejtena, poległ w bitwie pod Małagoszczą dnia 23. lutego 1863., gdzie trafiony kulą: w pierś, otrzymał jeszcze siedm pchnięć bagnetem.
Borgielski – , poległ w jednej z utarczek na Litwie dnia, 3 września 1863.
Borkowski – , adjutant Krysińskiego, poległ w walce nad Wieprzem w Lubelskiem dnia 1. kwietnia 1864.
Borkowski – – Inny tego nazwiska zginął na rusztowaniu w Siedlcach d. 11. listopada 1863.
Borkowski – , sługa dworski z Poznańskiego, poległ w utarczce pod Nową Wsią r. 1863.
Borkowski Józef – , stracony przez Moskwę w Włocławku r. 1863.
Borowski – , utonął w morzu dnia 11.czerwca 1863. przy lądowaniu pod Kłajpedą na Żmudzi
Borowski – – drugi tego nazwiska zginął pod Borodianką na Ukrainie w otoczeniu przez przeważające siły moskiewskie r. 1863.
Borowski – – trzeci, za udział w powstaniu przez zakupno koni, stracony w Staniszynie dnia 29. grudnia 1863.
Boski – , oficer przybyły świeżo z Francji, w utarczce z Moskalami pod Krzywosądem w lutym 1863., poległ od kuli nieprzyjacielskiej.
Braczko – , mieszczanin, wyrokiem sądu moskiewskiego stracony na szubienicy w Radziwiłowie na Litwie w r. 1864.
Brazulisa Kazimierz – , włościanin, powieszony przez Moskali w Szawlach na Litwie dnia 11. października 1863.
Brekere Maksymilian – , agronom, z Poznańskiego, poległ w walce pod Ignacewem r. 1863.
Brodowski – , z Poznańskiego, zginął w powstaniu r. 1863.
Broniewski Wincenty – , za udział w powstaniu stracony przez powieszenie w Warszawie dnia 16. grudnia 1864.
Bronikowski Ludwik – , z Kościeszyna w Poznańskiem umarł dnia 26. kwietnia 1863. z ran odniesionych w walce pod Nową Wsią.
Bronisz Stanisław – , poległ pod Netrebą d. 22. kwietnia 1863.
Broński – , dymisjonowany oficer austrjacki, zginął przy przejściu Wisły pod Gaczą dnia 20.. czerwca 1863.
Brzozowski Stefan – , poległ w bitwie pod Walewiczami r. 1863.
Brzozowski – – drugi tego nazwiska,. zginął pod Borodianką na Ukrainie r. 1863.
Brzyski Piotr – , poległ w bitwie pod Żyzynem w Lubelskiem dnia 8. sierpnia 1863.
Bubowski Franciszek – , poległ pod Sołowijówką na Wołyniu dnia 10. maja 1863.
Buczyński Aleksander – , zabity przez chłopów pod Sołowijówką na Wołyniu 10. maja 1863.
Budziłowicz Ignacy – , były porucznik moskiewski, rozstrzelany za udział w powstaniu w Orszy dnia 10. września 1862.
Budziszewski Stanisław – syn ś. p. pułkuwnika B., właściciela dóbr Grąbkowa w Poznańskiem umarł w Pleszewie we wrześniu 1865. w skutek ran w kilku bitwach powstańczych odniesionych.
Bugielski Polikarp – , urzędnik przy magistracie w Suwałkach, za udział w powstaniu rozstrzelany w Szczuczynie w Augustowskiem, dnia 14. maja 1864.
Bujny – , leśniczy, zamordowany przez rozhukane żołdactwo moskiewskie w Magnuszewie dnia 10. sierpnia 1863.
Bukowczyk Paweł – towarzysz sztuki drukarskiej we Lwowie, poległ w powstaniu r. 1864.
Bunczus Wicenty – , były wojskowy moskiewski, za udział w powstaniu rozstrzelany w Łowiczu 30. marca 1864.
Buraczkowski Marcin – , włościanin z Józefowa , za udział w powstaniu stracony na szubienicy w Kowalu na Kujawach dnia 27. stycznia 1864.
Burok Antoni – , włościanin, powieszony przez Moskwę w Górze Kalwaryjskiej dnia 29.marca 1864.
Bykowski – , poległ w utarczce pod Brożencinem dnia 10. kwietnia 1863.
Byszewski Anton – , stracony na szubienicy w Wilkowyskach na Litwie r. 1863.
Celiński – , major, przybyły na odgłos powstania z za granicy do Polski, poległ w walce pod Krzywosądem w lutym 1863 r.
Chabriol – , Francuz, w potyczce pod Rudnikami dnia 25. lipca 1863., jako kapitan dotarłszy ze swemi ludźmi do armat moskiewskich na 10 kroków, poległ na placu od kuli nieprzyjacielskiej. Zwłoki jego pochowano w Kurzelowie.
Charewicz Edward – , za udział w powstaniu stracony na szubienicy w Borowlanach d. 30. maja 1864.
Charkowski – , były uczeń szkoły w Cuneo we Włoszech, polegl w walce pod Borowem d. 22. kwietnia 1863,
Charkowski – – inny tego nazwiska; umarł w Chwałowicach roku 1863. w skutek ran odniesionych w bitwie pod Hutą Ireną.
Chmielewski – , poległ w utarczce pod Dartką na. Wołyniu r. 1863.
Chmielewski – , – Drugi tego nazwiska, samborzanin , raniony pod Tuczampami na polu walki, został domordowany przez żołdaków moskiewskich.
Chmieliński – , były oficer wojsk moskiewskich, półkownikował w powstaniu w województwie Krakowskiem; w bitwie pod Bodrzechowem śmiertelnie raniony i wzięty w niewolę, został rozstrzalany w Radomiu 23. grudnia 1863.
Chłopicki – , w potyczce pod Tuczampami r. 1863. raniony śmiertelnie.
Chmurowicz Józef – , z Podkamienia w Brzeżańskiem, poległ w powstaniu r. 1863.
Chodyński – , zarąbany przez oficerów moskiewskich w Piotrkowie w czerwcu 1863.
Choiński – , były porucznik saperów moskiewskich, za udział w powstaniu rozstrzelany w Żytomierzu r. 1863.
Chojnacki – , przewódzca powstania w Skwirskiem, ujęty przez Moskali w niewolę, zastrzelony w Źytomierzu r. 1863.
Chojnacki Julian – , za wyrokiem sądu wojennego stracony w Warszawie przez powieszenie dnia 29. października 1863.
Chojnowski – były oficer moskiewski, za udział w powstaniu, za wyrokiem sądu wojennego stracony r. 1863.
Cholewa Telesfor – , za wyrokiem sądu moskiewskiego rozstrzelany w Borowlanach w gub. Mińskiej dnia 24. marca 1865.
Chonest Józef – , stracony w Suwałkach dnia 4. grudnia 1863.
Chościakiewicz – , poległ w walce pod Komarowem 20. czerwca 1863.
Chruściński – , porucznik, poległ w walce pod Opatowem w lutym 1864. Zwłoki pochowano na cmentarzu opatowskim.
Chrzanowski – , stracony na szubienicy w Łomży roku 1864.
Chyryński – w podróży przedsiebranej w interesie swego chlebodawcy, wzięty w niewolę przez Moskali, zamordowany 30. maja 1863.
Cichocki Aleksander – , poległ pod Pniową dnia 11. lipca 1863.
Ciechoń Władysław – ., były rotmistrz wojsk moskiewskich, dowodząc powstaniem na Wołyniu, poległ w utarczce w lasach Zasławskich dnia 23. maja 1863.
Ciekunowski Józef – , stolarz z Lublina, zginął w wyprawie Jagmina.
Ciechowski Józef – , poległ w boju pod Żyzynem w Lubelskim 8. sierpnia 1863.
Cielecki – , porucznik jazdy kujawskiej, poległ w utarczce pod Strzygowem dnia 9. lipca 1863.
Cielecki Edmund – , raniony ciężko i wzięty w niewolę, umarł w Stopnicy r. 1863.
Cielecki – , pod nazwą Orlika, przewódzca powstania, w bitwie pod Lubowidzem dostał się raniony w niewolę moskiewską wskutek czego za wyrokiem sądu moskiewskiego stracony został w Prasnyszczu dnia 14. listopada 1863.
Cielecki – – czwarty tego nazwiska, zginął przy przejściu Wisły pod Gaczą 20. czerwca 1863.
Ciesielski Władysław – , syn właściciela dóbr Bielawy w Poznańskiem, poległ pod Mieczownimł r. 1863
Cieślak Stefan –
Cieszkowski – , dowódzca oddziału powstańczego, umarł w skutek ran odniesionych w bitwie pod Broszencinem dnia 10. kwietnia 1863.
Cieszkowski – – inny tego nazwiska, poległ. w bitwie pod Panasówką 3. sierpnia 1863.
Ciuchna Michał – , włościanin litewski, za udział w powstaniu za. wyrokiem sądu moskiewskiego powieszony dnia 6. lipca. 1863.
Ciudziowiecki Michał – , inżynier, za wyrokiem sądu moskiewskiego rozstrzelany w Mińsku dna 4. czerwca 1863.
Cylski Kazimierz – , aptekarz z Poznańskiego, poległ w utarczce pod Brdowem r, 1864
Cynger –
Czachowski Dyonizy – , dawny wojskowy z r. 1831., dowodzący w ostatnim powstaniu z chwałą niemałą, dnia 6. listopada 1864. cofając się ze swym oddziałem przed przeważającą siłą Moskali przez wieś Wierzchowice (należącej do jego córki) ku lasom, w poczcie tylko 10 ludzi napadnięty przez konnicę nieprzyjacielską , po dzielnej obronie porąbany srodze dostał się do niewoli, a na wpół jeszcze żywy wieziony do Radomia, w drodze oddarł mężnego ducha.

Czajkowski Franciszek – , podporucznik strzelców, poległ w walce pod Żyzynem dnia 8. sierpnia 1863.
Czajkowski – – Antoni, Marian i N , bracia rodzeni, synowie właściciela dóbr Tuczna w Poznańskiem, polegli w bitwie z Moskalami pod Krzywosądem r 1863.
Czanocki – , rozstrzelany w Siedlcach d. 15. czerwca 1863.
Czapliński – , zabity przez chłopów pod Sołowijówką na Wołyniu 10. maja 1863.
Czapliński Edward – , za wyrokiem sądu moskiewskiego rozstrzelany w Wilnie dnia 9. sierpnia 1863
Czarnecki Alexander – , rozstrzelany w Siedlcach dnia 15. czerwca 1863.
Czarnecki – – inny tego nazwiska, inżynier prywatny, aresztowany w sierpniu 1863. w podróży, umarł w cytadeli warszawskiej na torturach.
Czaporowski – , z oddziału Waligórskiego poległ w walce z Moskalami pod Hutą Ireną dnia 22. października 1863. r.
Czarkowski Władysław – , lekarz miasta Łosic, za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Siedlcach dnia 17. lipca 1863. za dawanie pomocy powstaniu. .
Czehan Jakób – , wojskowy moskiewski, za wyrokiem Murawiewa rozstrzelany w Wilnie za udział w powstaniu d. 25. stycznia 1864.
Czekański Ignacy – , za czynny udział w organizacji powstania, powieszony w Włocławku dnia 16. stycznia 1864.
Czerniak – oficer wojsk moskiewskich, za udział w powstaniu na Litwie wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Kazanii 11 października 1865.
Czerwiecki Ignacy – , z Sambora, poległ w walce pod Tuczampami r. 1863.
Czeżelski – , dowódzca strzelców pod wodzą Rynarzewskiego , poległ w utarczce pod Cikowem 9. grudnia 1863.
Czyborowski Franciszek – za ucieczkę z rot aresztańskich w Orle na Syberji dnia 14. marca 1865., rozstrzelany tamże za ,wyrokiem sądu wojennego.
Czupiał Jan – , umarł w Krakowie d. 29. marca 1863. z ran odniesionych w bitwie stoczonej z Moskalami pod Skałą.
Czytowicz Zygmunt – , obywatel ziemski na Żmudzi, poległ w potyczce pod Cytowianami dnia 8. kwietnia 1863.
Dabiński – , szewc z Gostynia w Poznańskiem, poległ w wojnie powstańczej r. 1863.
Dajlida – , ksiądz, oskarżony o podmawianie do powstania, stracony przez rozstrzelanie w Suwałkach dnia 13. kwietnia 1864.
Dalecki – , uczeń uniwersytetu Petersburgskiego , umarł z ran odniesionych w potyczce pod Piasecznem r. 1863.
Dalewski Tytus – , za udział w powstaniu rozstrzelany w Wilnie dnia 11. stycznia 1864.
Daniłowski Władysław – , podoficer, poległ w walce pod Szczekocinami r. 1863.
Darmanowski Mieczysław – , obwiniony o udział w powstaniu, stracony w Łukiszkach dnia 2. stycznia 1864.
Daszewski Teodor – , właściciel dóbr Wierzbice w Królestwie, zakończył życie 10. marca 1863. w skutek dziewięciu pchnięć bagnetem otrzymanych pod Pieskową Skalą.
Dauksza – , zasłaniając odwrót oddziału powstańczego pod Władyką na Litwie dnia 24. maja 1863., poległ od kuli nieprzyjacielskiej.
Dąbczański Józef – , akademik lwowski, poległ w bitwie pod Potokiem w Lubelskiem dnia 21. marca 1863.
Dąbek – , Krakowianin, umarł z ran otrzymanych w bitwie pod Miechowem 1863.
Dąbkowski Polikarp – , zamordowany przez Moskali we wsi Przesadowie dnia 10. sierpnia 1863.
Dąbrowski Józef – , były oficer moskiewski, za udział w powstaniu rozstrzelany w cytadeli warszawskiej dnia 12. listopada 1863.
Dąbrowski Tadeusz – , gorzelniany z Poznańskiego, poległ w bitwie pod Olszową r. 1863.
Dąbrowski Leopold – , kapitan, (były akademik krakowski) dostawszy się do niewoli moskiewskiej, za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Radomiu dnia 16. maja 1864.
Dąbski Zygmunt – , umarł w więzieniu Olsztyńskiem z ran otrzymanych w walce i złego się z nim obchodzenia r. 1864.
Dehnel Bolesław – , referendarz w Poznaniu, później syndyk konsystorza ewangielickiego w Warszawie, poległ w jednej z utarczek w Augustowskiem r 1863.
Dekanowski Antoni – , z Jarocina w Poznańskiem, umarł w lazarecie dam dobroczynności w skutek ran odniesionych w powstaniu r. 1863.
Dembicki Ignacy – , właściciel dóbr Lipy w Opatowskiem, za wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego stracony przez powieszenie dnia 23. maja 1864.
Dembiński Franciszek – , agronom z Chabienic w Poznańskiem, poległ pod Dobrosławiem r. 1863..
Denisiewicz Jędrzej – , były oficer wojsk serbskich, uczestnicząc w powstaniu polskiem dostał. się do niewoli moskiewskiej, i za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Radomiu w maju 1864..
Dębicki Antoni – , major wojsk tureckich, poległ w utarczce z Moskalami pod Starąwsią dnia 18. stycznia 1864.
Degorski Michał – , z Poznańskiego, zginął w wojnie powstańczej r. 1863.
Dembski Jan – , rozstrzelany przez Moskali dnia 21 grudnia 1863. w Turku w Kaliskiem.
Dmosiński – , proboszcz rz. kat., stracony przez Moskali w Piotrkowie r. 1863.
Dobraw Karol – , zamordowany przez chłopów pod Sołowijówką na Wołyniu dnia 10. maja 1863.
Dobrogocki Andrzej – , kapitan pod dowództwem Czachowskiego, poległ w utarczce pod Stefankowem dnia 22. kwietnia 1863.
Dobronska Zofia – , zginęła w walce oddziału Langiewicza z Moskalami pod Małogoszczą w lutym 1863., przeszyta 8ma kulami.
Dobrowolski Eugeniusz – , były oficer moskiewski, potem archiwista, za wzięcie udziału w powstaniu, rozstrzelany w Warszawie d. 17. listopada 1863.
Dobrowolski – , poległ w utarczce pod Walewiczami 1863.
Dobrzański – , zginął: w utarczce z Moskalami pod Górą. dnia 17. czerwca 1863.
Dobrzański Roman – , poległ pod Małogoszczą, wdarłszy się w czworobok reterujących Moskali.
Dobrzański Michał – , Krakowianin, zginął pod Miechowem.
Dobrzęcki – , poległ w rozprawie pod Salichą na Wołyni w maju 1863.
Dolatkiewicz Antoni – , stracony przez Moskali w Łosiach dnia 16. marca 1864.
Domagalski – , były major wojsk włoskich, raniony śmiertelnie pod Radziwiłowem, zakończył życie w Brodach dnia 13. lipca 1863.
Domański Bronisław – , byly porucznik inżynierji moskiewskiej, za udział w powstaniu w oddziale Taczanowskiego rozstrzelany przez Moskali w Wieluniu dnia 5. marca 1864.
Domanowski – , poległ pod Władyką na Litwie d. – 24. maja 1863.
Domaracki Roman – , porucznik strzelców, poległ pod Częstoborowicami dnia 30. lipca 1863
Dombrowski Jan – , włościanin, za udział w powstaniu stracony za wyrokiem wojennym w Wieluniu dnia 16. marca 1864.
Dongel – , obywatel ziemski, zamrdowany przez Moskali w drodze do Warszawy r. 1868
Dormanowski Mieczysław – , za udział w powstaniu stracony przez powieszenie w Wilnie dnia 2. stycznia 1864.
Dorożyński Józef – , zabity przez rozhukane chłopstwo pod Sołowijówką w Berdyczowskiem dnia 10. maja 1863.
Dowgiełło – , lekarz, przydybany przez Moskali we dworze w Jurkowcach, zamordowany tamże dnia 21. października 1863.
Dowranowicz – , przedmieszczanin, za udział w powstaniu uwięziony w domu, za wyrokiem sądu polowego rozstrzelany w Dusiatach dnia 24. stycznia 1864. Źle trafiony od strzałów weń wymierzonych, zakopano go żywcem.
Drewnowski – , rozstrzelany przez Moskwę w Radzyniu r. 1863.
Drohomirecki Makary – , ukrainiec, w starciu z Moskwą pod Złoczewem w Wieluńskiem d. 13. lutego 1863. poległ na placu bitwy.
Drozdowski – , były oficer huzarów moskiewskich, za udział w powstaniu rozstrzelany w Pułtusku w lipcu r. 1863.
Drużbacki – , obywatel ziemski na Wołyniu, zamordowany przez Moskali. w Kijowie d. 23. grudnia 1863. .
Dudziński – , stracony wskutek wyroku sądu wojennego w Radzyniu dnia 31. grudnia 1863.
Dulęba Walenty – , akademik lwowski, poległ w bitwie pod Panasówką w Lubelskiem d.3. września 1863.
Dunajewski – , major nowo utworzonego oddziału, po stoczonej potyczce z Moskalami pod Gaczą dnia 20. czerwca 1863., utonął w Wiśle.
Dymnicki Florjan – , uczeń szkól gimnazjalnych z Sanockiego, pod wodzą Wierzbickiego poległ w powstaniu r. 1863.
Dzbański – , podoficer z oddziału Waligórskiego , poległ w utarczce pod Hutą Ireną dnia 22. października 1863.
Dzięgelowski Edward – , poległ w walce z Moskalami pod Częstoborowicami dnia 30. lipca 1863..
Dzierzanowski – , poległ w bitwie pod Sompolinem dnia 8. maja 1863.
Dzimiński Antoni – , major komendant inwalidów polskich, starzec powszechnie poważany i uczestnik wszystkich walk Napoleona I., zrospaczony zakończył życie w Suwałkach dnia 25. kwietnia 1864.
Edelstein – , porucznik, poległ w walce pod Szczekocinami w listopadzie 1863.
Elget Wojciech – , reformat, zabity przez Moskali pod Jurkowcami dnia 21. października 1863.
Eminowicz – , w rozprawie pod Opatowem ciężko ranny (przeszyty kulą przez pierś), umarł w Dobry pod Staszowem r. 1863.
Englert – , żołnierz z powstania r. 1831., walczył we Węgrzech i we Włoszech, gdzie później objął profesurę przy szkole w Cuneo. N a wiadomość powstania powrócił do kraju, gdzie przyjąwszy obowiązki majora, polegl w bitwie pod Potokiem w Lubelskiem dnia 21. marca 1863.
Esterhazy – , rodem Węgier pod przybrane m nazwiskim Otto dowodząc oddziałem po większej części z Węgrów złożonym, zginął pod Mełkowem w pow. Kieleckim dnia 30. września 1863. Zwłoki jego złożono do grobu w Lelowie.
Etgens – Józef Kajetan, słuchacz wydziału medycznego na wszechnicy Jagiellońskiej, pod Imbramowicami dnia 15. sierpnia ł 863. raniony ciężko i złożony na furgony, gdy oddział (Krukowieckiego) naciskany przez nieprzyjaciela począł ustępować, a wozy zostały pozostawione na los Opatrzności, dopadnięty przez Moskali i rozsiekany na sztuki.
Eustachowicz Aleksander – , porucznik pod przebranem nazwiskiem Kalita, rodem z Radomia, w utarczce pod Kunowem w Sandomierskiem dnia 20. stycznia 1864. ugodzony kulą odbitą od bagnetu żołnierza w same czoło, na placu wyzionął ducha.. Zwłoki jego pochowano w Kunowie.
Ewelina Maksymilian – , poległ w utarczce pod Szymborowem w lipcu 1863.
Falkowski Adam – , proboszcz zażołudzki, wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego stracony w Wilnie przez rozstrzelanie w roku 1863.
Filkiewicz Stanisław – , stracony w Warszawie przez powieszenie za udział w powstaniu dnia 29. października 1863.
Fingerski – , z Poznańskiego ujęty w niewolę moskiewską, za wyrokiem sądu wojennego powieszony w Włocławku dnia 19. lutego 1863.
Flis Jan – , stracony za udział w powstaniu w Janowie dnia 11. czerwca 1864.
Francewicz – , podporucznik wojsk moskiewskich, za przejście do powstańców stracony za wyrokiem sądu wojennego r. 1863.
Frankowski Leon – , dowodząc w walce z Moskalami pod Zawichostem i raniony śmiertelnie, wzięty został w niewolę, w której pielęgnowany troskliwie i wyleczony z ran, za wyrokiem sądu wojennego stracony przez powieszenie w Lublinie dnia 10. czerwca 1863.
Frankowski – – inny tego nazwiska, stracony w Wilnie dnia 4. stycznia 1864.
Frycze Karol – , inżynier kolei żelaznej, poległ w bitwie z Moskalami pod Czyżewem dnia 13. maja 1863.
Frycze Ludwik – , zginął w utarczce pod Rydzewem dnia 8. września 1863.
Garbowski Józef – , porucznik strzelców, zginął w walce z Moskalami pod Kunkami dnia 15. maja 1863.
Gardocki – , stracony na szubienicy przez Moskali w Szczuczynie w Augustowskiem dnia 27. kwietnia 1864.
Gargas Antoni – , wikary kościoła worniańskiego na Litwie, za wyrokiem sądów moskiewsko rozstrzelany w Telszach na Żmudzi dnia 19. pazdźiernika 1863.
Gaszyński – , były oficer wojsk moskiewskich, zginął w bitwie pod Małogoszczą we wrześniu 1863.
Gaszyńska – , 86. letnia staruszka, matka znanego zaszczytnie poety polskiego, zamordowana przy napadzie wsi Zdrowie przez Moskali dnia 29. sierpnia 1863.
Gażyc Witold – , student szkół petersburgskich, biorąc udział w powstaniu polskiem, pojmany i skazany na Sybir, umarł w drodze ze znużenia w mieście Moskwie roku 1864.
Garasimow – , artelerzysta moskiewski, za przyłączenie się do powstania polskiego, rozstrzelany w Kalwarji augustowskiej dnia 14. listopada 1868.
Gedroic Mieczysław – , pod przybranem nazwiskiem Pawińskiego, zginął w utarczce pod Panasówką.
Geneli Andrzej – , 70 letni starzec, zastrzelony w Chrząstowie przez Moskali dnia 26. maja 1863.
Gilewski Antoni – , Litwin, zbiegły za granicę i ztamtąd wydany władzom moskiewskim w roku 1864., za udział w powstaniu rozstrzelany na miejscu wydania.
Gliszczyński – , major, raniony śmiertelnie pod Radziwiłowem , umarł w Brodach dnia 11. lipca 1863.
Glogier – , poległ w bitwie pod Piasecznem po dzielnej obronie przeważnej sile Moskali we wrzesniu 1863.
Głuchowski Julian – , dostawszy się ciężko ranny w niewolę moskiewską, umarł w lazarecie w Stopnicy roku 1863.
Gołębiowski Władysław – , wyrokiem sądu wojennego moskiewskiego stracony przez powieszenie w Sieradzu dnia 16. marca 1864.
Gongła, Marcin – , włościanin, za udział w powstaniu powieszony w Suwałkach dnia 10. sierpnia 1863.
Góra Tadeusz – , z Poznańskiego, adjutant, poległ pod Sleżynem dnia 27. września 1863.
Gorączkiewicz Władysław – , zginął w walce z Mskalami pod Babicami dnia 14. kwietnia 1863.
Górski – , porucznik, poległ w walce z Moskalami w Opatowie w lutym 1864.
Górski Władysław – poległ pod Parysowem w styczniu 1864.
Górski Piotr – , za wyrokiem sądu moskiewskiego powieszony w Warszawie dnia 29. października 1863.
Gorzkoski – , zamordowany w Słupi modliborskiej przez przechodzących Moskali dnia 5. lutego 1863.
Gościewicz – , stracony przez sąd wojenny moskiewski za udział w powstaniu.
Gostkowski Wicenty – , rodem z Grzymki w ziemi podlaskiej, słuchacz prawa na uniwersytecie warszawskim, z rozpoczęciem walki zamienił pióro na pałasz, a obdarzony niepospolitemi zdolnościami i duchem pełnym energji, sformował oddział partyzantów, na czele których ścierał się szczęśliwie z Moskalami, szczególniej zaś pod wsią Rydzewem w Płockiem d. 8. września 1863.; na koniec obsaczony przez kilkakrotnie przewyższającą liczbę, zginął pod ciosami nieprzyjacia..
Grabowski Jan – , w bitwie z Moskalami pod Częstoborowicami dnia 30. lipca 1863., poległ na placu boju.
Grabowski – – inny tego nazwiska stracony w Suwałkach dnia 11. maja 1864.
Graczek Maksym – , włościanin z Prasnyskiego , za udział w powstaniu za wyrokiem sądu wojennego stracony przez Moskali na szubienicy dnia 14. czerwca 18()4.
Grala Konstanty – , włościanin z udział w powstaniu powieszony przez Moskali 14 czerwca 1864.
Gramowski – , leśniczy, umarł z ran odniesionych od Moskali w Tomaszowie r. 1863
Granczewski – , poległ w boju z Moskalami pod Rydzewem w Plackiem dnia 8. września 1863.
Grażukiewicz Mikołaj – , włościanin, stracony w Górze kalwaryjskiej dnia 29. marca 1864. za udział w powstaniu.
Gregowicz – , poległ w walce pod Cwietochą na Wołyniu dnia 23. maja 1863.
Grekowicz – , zginął w jednej z wielu walk stoczonych z Moskalami r. 1863.
Grothus – , poległ w utarczce z Moskalami pod Rydzewem dnia 8, maja 1863.
Grudziński – schwytany w Kijowie przy wyściu do powstania dnia 26. kwietnia 1863, zakończył życie na torturach ściskających mu głowę.
Gruszkiewicz – , w utarczce z Moskalami pod Hruślinem w czerwcu 1863. ,poległ na polu bitwy.
Grzybowski Józef – , poległ w boju pod Żyzynem w Lubelskiem dnia 8. sierpnia 1863.
Grzmot Władysław – wychodźca litewski, wydany władzom moskiewskiem w r. 1864., za udział w powstaniu rozstrzelany na miejscu odstawienia.
Gudowski – , poległ w powstaniu r. 1863. w jednej z wielu utarczek z Moskalami,
Guzowski Józef – , stracony przez Moskali w Kielcach dnia 8. lipcu 1863.
Hamerski – , wysłużony żołnierz wojsk moskiewskich, wziąwszy udział w powstaniu polskiem, poległ w bitwie pod Małogoszczą r. 1863.
Hlasko Józef – , porucznik, poległ w walce z Moskalami pod Kadyszami dnia 21. maja 1863.
Hodoly Władysław – , gymnazjalista z Brzeżan, poległ w powstaniu pod wodzą Czachowskiego r. 1864.
Hojman – , były oficer austryacki, w odwrocie z utarczki pod Rudnikiem dnia 25. lipca 1863. napadnięty u wsi Załęża przez dragonów moskiewskich, po odebraniu 22 ran dostał się do niewoli, a oddany do szpitala w Koniecpolu, po dziesięciu dniach tamże skończył żywot
Hołubski – , zginął pod Salichą na Wołyniu roku 1863.
Horodeński – , były kapitan wojsk moskiewskich, biorąc udział w powstaniu, poległ w walce pod Szyrwiantami na Litwie dnia 1. maja 1863.
Horodeński – – drugi tego nazwiska, dowódzca oddziału wilejskiego , poległ w walce z Moskalami pod Szeszołami na Litwie r. 1864.
Horodyński Franciszek Ksawery – , oficer z r. 1831., dowódzca oddziału przeznaczonego na Wołyń, znalazł śmierć pod Radziwiłowem dnia 1. lipca 1863. Poległ a nie ustapił i nie cofnął się pomimo przeważnej siły nieprzyjacielskiej.
Horodyński Aleksander – , 20-letni młodzieniec, poległ pod Kobylanką dnia 5. maja 1864., ugodzony kulą przy rozdawaniu ładunków młodzieży walczącej.
Horodyński Władysław – , poległ w bitwie pod Panasówką dnia 3. września 1864.
Horuszewski Feliks – , za udział w powstaniu stracony przez powieszenie w Kobryniu na Litwie dnia 10. października 1864.
Hrynczuk Jan – , włościanin, za udział w powstaniu wyrokiem sądu wojennego powieszony w Szereszeniu na Ditwie dnia 9. grudnia 1863.
Hryniewicz Tomasz – , dymisjonowany stabsrotmistrz wojsk moskiewskich, za przyjęcie dowództwa oddziału powstańczego, wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany dnia 16. lipca 1864.
Hubel Leszek – , z Sambora, raniony w utarczce pod Tyszowcami, żywcem został spalony przez Moskali r. 1864.
Hubrich – , kapitan, poległ w walce pod Wolą Korytowską w Lubelskiem dnia 9. grudnia 1863.
Jabłkowski – , obywatel z Sieradzkiego, napadnięty w drodze przez Moskali, zamordowany przez tychże w lutym r. 1863.
Jabłoński Władysław – , lwowianin pomocnik księgarski, poległ w bitwie pod Rudką dnia 21. marca 1863. w 18. roku życia.
Jabłoński Adam – , zginął przy starciu się z Moskalami w Kaliskiem r. 1863.
Jabłoński Józef – , za wyrokiem sądu wojennego stracony w Wilnie dnia 5. sierpnia 1864. za należenie do sprawy narodowej.
Jabłoński – – inny tego nazwiska, zabity przez Moskali pod Wygodą dnia 10. czerwca 1863.
Jackowski – , poległ w walce pod Sompolinem dnia 8. maja 1863.
Jackowski Jan – , zginął w starciu się oddziału polskiego z armią rumuńską pod Kastangalią na Multanach dnia 15. lipca 1864.
Jaczewski Adam – , poległ w bitwie pod Żyzynem w Lubelskiem dnia 8. sierpnia 1863.
Jagmin Feliks – , dymisjonowany oficer moskiewski, wziął czynny udział w powstaniu, jakoż w bitwie pod Horkami raniony ciężko i wzięty w niewolę, po wyleczeniu został skazany na Sybir, gdzie atoli w drodze umarł pod Kazaniem r. 1864.
Jagmiński Ksawery – , poległ w wyprawie Radziwiłowskiej r. 1864.
Jagoszewski Stanisław – , za udział w powstaniu wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Warszawie dnia 30 września 1864.
Jakowczyk – , artylerzysta moskiewski, za przyłączenie się do powstania wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Kalwarji augustowskiej dnia 14. listopada 1863.
Jakubowski – , poległ w starciu się z nieprzyjacielem pod Sołowijówką na Wołyniu dnia 10. maja 1863.
Janczewski Władysław – , akademik krakowski, poległ w utarczce z Moskalami pod Popielanami na Litwie r. 1863.
Janicki Tomasz – , żołnierz z pułku petersburgskich ułanów, za udział w powstaniu polskiem rozstrzelany w Wierzbinku dnia 10. marca 1864.
Janiszewski Władysław – , z Hodwaniec, skończył życie w Tomaszowie dnia 10. października 1863. z ran odniesionych pod Ciotuszą.
Janiszewski Stanisław – , za wyrokiem sądu wojennego za udział w powstaniu rozstrzelany w Warszawie dnia 30. września 1863.
Jankowski Józef – , zarządca dóbr, podczas powstania sformowawszy oddział ochotników, walczył z powodzeniem, aż pojmany nareszcie za wyrokiem sądu wojennego stracony na szubienicy w Warszawie dnia 12. lutego 1864.
Jany – , proboszcz z Siemianowa, poległ dnia 13. lutego 1863. przy starciu się oddziału księcia Drohomireckiego z Moskalami pod Złoczewem w ziemi Wieluńskiej, udzielając umierającym sakramenta.
Jaroczyński – , zabity przez Moskali pod Wygodą dnia 10. czerwca 1865.
Jaroszyński Edward – , poległ w bitwie pod Babicami dnia 14. kwietnia 1863.
Jasiński – , pojmany przez Moskali pod Pohrebyszczami na Ukrainie i przywiązany do drzewa, zastrzelony przez czynownika moskiewskiego Masłowa.
Jasiński – – inny tego nazwiska, za wyrokiem sądu moskiewskiego rozstrzelany w Radomiu r. 1863.
Jaskold Stanisław – , stracony przez powieszenie w Suwałkach dnia 4. grudnia 1863.
Jaskulski Bronisław – , czeladnik bronzowniczy, oskarżony o zamach warszawski, stracony tamże na szubienicy dnia 16. grudnia 1864.
Jezierski – , zamordowany przez Moskali w Ozerkowie dnia 10. lutego 1864.
Jeziorański Jan – , szlachcic z Lubelskiego, oskarżony o branie udziału w rządzie narodowym, za wyrokiem sądu wojennego stracony w Warszawie przez powieszenie dnia 5. sierpnia 1865.
Jlkowski Antoni – , za udział w powstaniu powieszony w Szereszeniu na Litwie dnia 19. grudnia 1863.
Jłewicz – , poległ w utarczce z Moskalami pod Druskienikami w październiku 1863.
Jocz Ludwig – , wyrokiem sądu wojennego za udział w powstaniu rozstrzelany razem z żoną dnia 19. sierpnia 1863. w Jeziernicach.
Juhre Franciszek – , poległ w walce z Moskalami pod Chruśliną dnia 30. maja 1863.
Junck de Blankenheim – , podporucznik 28. francuzkiego pułku piechoty, na odgłos powstania w Polsce podawszy się do dymisji, pospieszył na pole walki, gdzie otrzymawszy nominację pułkownika z uformowanym oddziałem walczył z poświęceniem w zachodniej stronie królestwa. W bitwie pomiędzy Nowąwsią a Racięcinem stoczonej dnia 16. kwietnia 1863., odznaczył się Junck niepospolitą odwagą: dla zachęcenia chwiejących się kosynierów przy komendzie do ataku zatknąwszy swoją ponsową czapeczkę na pałasz, niby z chorągwią idąc na czele prowadzi swoją drużynę do chlubnego zwycięztwa. Zbyt krótko trwał atoli jego udział w tej wojnie: dnia 29. kwietnia bowiem napadnięty ze swoim oddziałem ledwie 500 ludzi wynoszącym pod Brdowem przez trzykroć przeważające siły moskiewskie, poniósł ciężką klęskę, gdzie też poległ z kilkoma najdzielniejszemi oficerami francuzkiemi. Otrzymał siedm kul w piersi, a konającemu pastwiący się nad trupami Moskale odcięli obie ręce. Zwłoki jego pochowano w Brdowie wśród niezwyczajnego udziału ludności d. 5. maja 1865. r.
Jurcowicz – , zabity pod Sołowijówką d. 10. maja 1863.
Jurgens Edward – , zakończył życie dnia 2. sierpnia 1864. w skutek zadawanych mu tortur w cytadeli warszawskiej.
Jwanicki – , stabskapitan moskiewski, rozstrzelany w Kazaniu r. 1864. pod zarzutem zamiaru wywołania powstania nad Wołgą.
Jzakowski Piotr – , z Tarnopola, zginął w wyprawie powstańczej r. 1864.
Jzbiński Konrad – , zabity przez rozhukane chłopstwo pod Sołowijówką pod Berdyczowem dnia 10. maja 1863. r.
Kabarzewski Józef – , w jednej z utarczek z Moskalami ciężko ranny dostawszy się w niewolę, umarł w szpitalu w Stopnicy r. 1863.
Kaczmarski – , krakowianin, poległ w bitwie pod Miechowem dnia 17. lutego 1863.
Kaczorowski Edward – , technik szkoły krakowskiej, poległ przy obronie dworu w Glanowie dnia 15. sierpnia 1863.
Kalinowski Wincenty – , kandydat uniwersytetu petersburgskiego , uważany przez rządy Murawiewa jako organizator powstania, powieszony w Wilnie dnia 10. marca 1864.
Klita Władysław – , z Rzeszowskiego, zginął w bitwie pod Batorzem.
Kamiński Jan – , ogrodnik, poległ w bitwie pod Babicami dnia 14. kwietnia 1863.
Kamiński Józef – , czeladnik krawiecki, za udział w powstaniu zginął w Warszawie na szubienicy dnia 4. września 1863.
Kamiński Aleksander – za zamiar ucieczki z rot aresztańskich w Orle na Syberji, za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany tamże dnia 14. marca 1865.
Karnocki Antoni – , z Zatora, uczeń instytutu technicznego, umarł w Krakowie w lipcu 1863. w skutek ran odniesionych w utarczce pod Chrobrzem.
Kanigowski – , dziedzic wsi Grzybowa w pow. Mławskim, napadnięty w domu przez Moskali, poniósł śmierć przez zakłucie go bagnetami dnia 10. lutego 1863. Pastwiono się nadto nad trupem, któremu głowę oderznięto.
Kapczyński Walenty – , za wzięcie udziału w powstaniu, za wyrokiem sądu wojennego powieszony w Włocławku dnia 16. stycznia 1864.
Kardoliński Kazimierz – , agronom, rodem z Kościana w Poznańskiem, poległ w walce z Moskalami pod Pyzdrami r. 1863.
Karezny – , włościanin, wyrokiem sądu polowego za udział w powstaniu rozstrzelany w Radomiu d. 25. września 1864.
Karoli – , oficer wojsk moskiewskich, wziąwszy udział w powstaniu, poległ pod Magnuszewem dnia 10. sierpnia 1863.
Karpiński Teodor – , uczeń gimnazjum Poznańskiego, poległ pod Brdowem 29. kwietnia 1863.
Kasprzak Bartłomiej – , skazany do rot aresztanckich na. Sybir, za powzięty zamiar ratowania się ucieczką, rozstrzelany w Orle 14. marca 1865.
Kaszyński – , zginął w pierwszem poruszeniu powstańczem na Wołyniu dnia 23. maj. 1863.
Kaszyński – – inny tego nazwiska, zginął w utarczce pod Hutą Ireną dnia 22. października 1863.
Kazanecki Władysław – , umarł w szpitalu w Cieszanowie dnia 6. maja 1863. z ran otrzymanych w powstaniu.
Keller – , sztabskapitan wojsk moskiewskich, za wzięcie udziału w powstaniu wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w r. 1864.
Kicki – , poległ. w utarczce pod Górą dnia 18. czerwca 1863. r.
Kierski Józef – , stracony w Sieradzu r. 1863. przez powieszenie za udział w powstaniu.
Kiersnowski Edward – , powstaniec skazany na deportację na Sybir, umarł w drodze r. 1864.
Kiliński – , podczas rzezi Miechowa przez Moskali, zamordowany przez tychże dnia 17. lutego 1863.
Kiniewicz – , zasłany na Sybir, posądzony o zamiar wywołania powstania nad Wołgą, za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Kazaniu d. 6. czerwca 1864. r.
Kisielewski Teodor – , krakowianin, umarł d.12. sierp. 1863. w skutek ran odniesionych pod Miechowem.
Klam – , sołtys wsi Zabiele w Augustowskiem, za wzięcie udziału w powstaniu wyrokiem sądu wojennego powieszony dnia 11. kwietnia 1864.
Klat Józef – , poległ w bitwie stoczonej pod Załężem d. 16. lipca 1863.
Kleczyński – , wysłużony żołnierz austrjacki, poległ w powstaniu polskiem r. 1863.
Klimkiewicz Ernest – , rodem z Waniowa w Galicji, kontuzjowany pod Tyszowcami dnia 18. maja, umarł w Sokalu dnia 24. lipca 1863.
Klisz – , kapitan z oddziału Waligórskiego , poległ pod Hutą Ireną dnia 22. października 1863.
Kłosowski – , urzędnik komisji skarbowej w królestwie, zamordowany przez Moskali w drodze z Warszawy dnia 5. września 1863.
Kober – , zamordowany w Wieluniu przez wkraczające wojska moskiewskie dnia 4. stycznia 1864.
Kobylański – , dowódzca oddziału litewskiego, poległ w jednej z utarczek w Lubelskiem r. 1863.
Kobyliński – , gorzelnik, zamordowany przez Moskali w Białoszewie dnia 30. marca 1863.
Kochanowski – , z Poznańskiego, poległ w potyczce z Moskalami pod Ratyniem w marcu 1864.
Kociupiński Ludwik – , krakowianin, poległ pod Mierzwicą dnia 5. grudnia 1863.
Kolbe – , poległ w walce z Moskalami pod Rydzewem dnia 5. maja 1863. r.
Kołb Przemysław – , aplikant szkoły inżynierji, za udział w powstaniu rozstrzelany w Dynaburgu dnia 9. czerwca 1864.
Kołyska – , stracony na szubienicy w Wilnie d 9. czerwca 1863. za udział w powstaniu.
Kominiarz Piotr – , włościanin, wyrokiem sądu wojennego za udział w powstaniu powieszony w Radomiu r. 1864.
Komorowski Błażej – , włościanin, za udział w powstaniu wyrokiem sądu wojennego powieszony w Radomiu dnia 20. czerwca 1864.
Komornicki Władysław – , poległ pod Wulką Grabowiecką dnia 2. czerwca 1863.
Konarski Agrypin – , kapucyn, sprawując urząd kapelana obozowego, pojmany przez Moskali i odstawiony do Warszawy, skazany tamże na śmierć przez powieszenie na szubienicy, którą odniósł d. 13. czerwca 1863.
Konderski – , za udział w powstaniu powieszony przez Moskali w Łęczny dnia 7. grudnia 1863.
Konic – , ułan, w jednej z utarczek podając dowódzcy (Parczewskiemu) swego konia dla ratowania się przed nacierającym nieprzyjacielem, dopadnięty od tegoż został na miejscu rozsiekany w sierpniu r. 1863.
Konieczka Jan – , włościanin ze Smolar pod Mogilnem w wielk. księztwie Poznańskiem, poległ w utarczce z Moskalami pod Rudnikami dnia. 25. listopada 1863..
Kononowicz – , jeden z najczynniejszych dowódzców powstania, pod Jedlińskiem dostał się do niewoli moskiewskiej, w której stawiony przed sąd wojenny, skazanym został na śmierć, jakoż rozstrzelano go w Warcie dnia 2. czerwca 1863.
Konopka Jan – , zamordowany przez Moskali w Sobocie w Łomżyńskiem dnia 11. grudnia 1863.
Kopeć Władysław – , poległ w bitwie pod Władyką dnia 24. maja 1863.
Korczyński – , zabity pod Sołowijówką na Wołyniu dnia. 10. maja 1863.
Koreńczuk – , wieśniak, za wzięcie udziału w powstaniu, rozstrzelany w Radomiu d. 25. września 1864.
Korfini Franciszek – , z Poznańskiego, ujęty w niewolę moskiewską, stracony na szubienicy w Włocławku w listopadzie 1863.
Korsak – , były oficer wojsk w powstaniu r. 1863., na polu walki.
Korsak – – drugi tego nazwiska, podporucznik wojsk moskiewskich, za udział w powstaniu wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Mohylewie dnia 6. czerwca 1863.
Korytyński Antoni – , dowódzca oddziału powstańczego, poległ pod Lutotowem dnia 14. czerwca 1863.
Korzewoj – , artylerzysta moskiewski, za przyłączenie się do powstania polskiego, wyrokiem sądu wojennego stracony w Kalwarji na Litwie dnia. 14. listopada 1863.
Kosakowski – , poległ w utarczce z Moskalami przy przejściu granicy pruskiej pod Łapinóżką d. 29. marca 1864. r.
Kościelniak Paweł – , uczeń handlowy w Pleszewie w Poznańskiem, poległ w bitwie pod Ignacewem 1863.
Kościelski Antoni – , syn dziedzica z Śmiełowa w Poznańskiem, zginął w powstaniu r. 1863.
Kościesza Tacjan – , były porucznik moskiewski, po wystąpieniu z wojska poświęcił się studjom prawniczym na wszechnicy petersburgskiej, w powstaniu zaś wziąwszy udział, odznaczył się w walce pod Grochowiskami. Zmuszony potęgą okoliczności moskiewskich, wziął udział w którym też znalazł śmierć opuścił ojczyznę i zaszedł do Mnichowa , gdzie oddał się nauce i pracy piwowarstwa, lecz w niedługim czasie umarł z ran otrzymanych d. 21. maja 1865. w 24. roku życia swego.
Kościuszko – , zginął w rozprawie z masami poruszonego przez Moskali chłopstwa pod Sołowijówką pod Berdyczowem dnia 10. maja 1863.
Kosiński Józafat – , za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Warszawie dnia 30. września 1863.
Kosiński – – drugi tego nazwiska, 17-letni młodzieniec ujęty w drodze z depeszami, za wyrokiem sądu wojennego powieszony w Radomiu dnia 5. stycznia 1864.
Kosieracki Józef – , zginął w bitwie pod Pniową dnia 11 lipca 1863.
Koskowski – , major, pojmany przez Moskali, za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Wodzisławiu dnia 25. maja 1864.
Kosocki Saturnin – , poległ w utarczce pod Pniową d. 11. lipca 1863.
Kostański Ludwik – , uczeń gymnazjum Trzemeszeńskiego, zginął w powstaniu r. 1863.
Kostro Michał – , lwowianin, ranny w bitwie pod Szczepanowcami w marcu 1863., umarł: w Krakowie w skutek rany odniosionej.
Koszeniuski Władysław – , rolnik z Janopola w Poznańskiem, poległ pod Dobrosławiem r. 1863.
Koszutski Jan – , z Poznańskiego, zginął w bitwie pod Brdowem dnia 29. kwietnia 1863.
Kotnowski – , poległ pod Michałowem w lutym r. 1863.
Kowalewski Teodor – , krakowianin, umarł d. 10. sierpnia 1863. z ran odniesionych pod Miechowem.
Kowalski – , oficer wojsk moskiewskich, za udział w powstaniu polskiem rozstrzelany w Warszawie dnia 12. czerwca 1863
Kowalski Jan – , podporucznik, poległ: przy odwrocie oddziału powstańczego z pod Wielunia w listopadzie 1863.
Kowalski – – inny tego nazwiska, umarł w Rzeszowie z ran odniesionych w powstaniu r. 1863.
Kozakiewicz – , przedmieszczanin, za udział w powstaniu uwięziony w domu, za wyrokiem sądu polowego rozstrzelany w Skoperzu d. 24. stycznia 1864.
Kozakowski Stanisław – , dymisjonowany oficer gwardji moskiewskiej, za udział w powstaniu za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Wilnie d. 8. lipca 1864. r.
Kozakowski Stefan – , za udział w powstaniu wyrokiem sądu wojennego stracony na szubienicy w Włocławku dnia 27. stycznia 1864.
Kozankiewicz Jan – , umarł z ran otrzymanych w bitwie pod Sampolinem dnia 8. maja 1863.
Kozicki – , wachmistrz kosynierów, poległ w walce z Moskalami pod Pniową. dnia 11. lipca 1863.
Koziegródzki – , pod przybranem nazwiskem “Nowina” dowodząc swym oddziałem wytrwał aż do końca powstania, lecz raniony w jednej z potyczek gdy uchodził na pruskie tyretorjum, zastrzelonym został od pogoni moskiewskiej d. 11. kwietnia 1864.
Kozejewski – , umarł z ran otrzymanych w Tomaszowie roku 1863.
Kozielski Feliks – , szlachcic dymisjonowany żołnierz moskiewski, za udział w powstaniu rozstrzelany w Sejnach dnia 10. marca 1864.
Kozieło Wicenty – , dowódzca oddziału Wilejskiego na, Litwie, zasłaniając przerznięcie się swoich ludzi pod Władykami przez otaczających go na około Moskali, poległ od kuli nieprzyjacielskiej d. 24. maja 1863., trafiony w same czoło.
Kozieradzki Józef – , akademik Krakowski, poległ w bitwie pod Borowem dnia 22. paźd. 1863.
Kozłowski Ignacy – , zabity przeż Moskali pod Berezyną dnia 3. maja 1863,
Kozłowski Jan – , zginął w walce pod Broszencinem dnia 10. kwietnia 1863,
Kozłowski Józef – , dowódzca oddziału ujęty w niewolę, za wyrokiem sądu moskiewskiego stracony na szubienicy w Szadku dnia 8. stycznia 1864.
Kozłowski Adam – , umarł z ran odniesionych w walce nad Tanwią w Lubelskiem 1863.
Kozłowski Jan – , stracony za wyrokiem sądu wojennego moskiewskiego w Włocławku r. 1863.
Kozłowski Cesar – , poległ w utarczce pod Dartką na Wołyniu roku 1863. .
Krajewski Ignacy – , z oddziału Komorowskiego, poległ pod Starą Wsią dnia 18. stycznia 1864
Krajewski Rafał – , budowniczy, ujęty w niewolę moskiewską, powieszony w Warszawie dnia 5. sierpnia 1864.
Krajewski – – jeszcze jeden tego nazwiska stracony w Łomży roku 1864.
Kranich – , kapitan strzelców, poległ pod Kleczewem (w czerwcu) 1863.
Krąkowski – , poległ w utarczce pod Broszeńcinem dnia. 10. kwietnia 1863.
Krassowski Rajmund – , ukończony agronom, jadąc przez Radzyn i pochwycony przez Moskali, jako mniemany przewódzca napadu przez powstańców na to miasto, zastrzelony w styczniu 1863.
Krasuski – , ujęty w niewolę moskiewską, za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Radzyniu r. 1863.
Krasuski – – inny tego nazwiska powieszony dnia 5. sierpnia 1864, w Warszawie za mniemany zamach na życie namiestnika jen. Berga.
Kraszewski Stefan – , poległ pod Minkowcami na Wołyniu dnia. 10. maja 1863.
Kraszewski Konstanty – , oficer oddziału powstańczego, za wyrokiem sądu wojennego powieszony w Dzbowie w Kaliskiem dnia 12. października 1863.
Kraszyński – , reformat z Gostkowa pod Połtuskiem, przydybany przez Moskali w domu obywatelskim, zamordowany przez tychże dnia 5. sierpnia 1863.
Krewniak Jan – , podoficer, w utarczce z Rumanami pod Kastangalią na Wołoszczyznie dnia 15. lipca. 1864., poległ na placu boju.
Kriczmon Franciszek – , włościanin polski, za udział w powstaniu powieszony w Suwałkach r. 1863,
Krosiński Jan – dnia 5. lutego 1864. rozstrzelany w Suwałkach za werbowanie ochotników do powstania.
Krotiuk – , żołnierz moskiewski za wzięcie udziału w powstaniu. polskiem, rozstrzelany w Kalwarji na Litwie dnia 14. listopada 1863. .
Kruszewski Laurenty – , pleban z Goatkowa, zamordowany przez Moskali dnia 10. sierpnia 1863. przy słuchaniu spowiedzi rannych na polu walki.
Krzymowski – , podporucznik, za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany przez Moskali w Łęczycy r. 1863.
Krzycki – , ojciec major, i syn tegoż polegli w walce pod Kockiem na Podlasiu dnia 25. grudnia 1863.
Krynicki – , podporucznik, poległ w walce pod Opatowem w lutym 1864
Kryński Izajasz – , student z Tarnowa, poległ w boju pod Miechowem dnia 17. lutego 1863.
Kryński Bolesław – , zginął pod Sołowijówką na Wołyniu dnia 10. maja 1863.
Krypski – , zabity przez rozhukane chłopstwo w Sołowijówce pod Berdyczowem dnia 10. maja 1863.
Krysiński Jan – , były żołnierz wojsk moskiewskich za branie udziału w powstaniu rozstrzelany w Suwałkach dnia 17 lutego 1064.
Kryszka Andrzej – , wyrokiem sądu moskiewskiego skazany na śmierć, odniósł takową przez powieszenie w Sieradzu roku 1863.
Krzywański Edward – , destylator, rodem z Niegolewa w Poznańskiem, zginął w powstaniu r. 1863.
Krzyżanowski Platon – , rusin, starzec 70-letni były oficer dowódzca oddziału Berdyczowskiego ujęty w niewolę moskiewską i zapędzony do Kijowa, tamże za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany dnia 13. września 1863.
Kubalak – , cieśla z Kurnika w Poznańskiem , w skutek ran umarł w Strzelnie r. 1863.
Kubarzewski Józef – , raniony na polu walki i zabrany w niewolę, umarł w lazarecie w Stopnicy roku 1863.
Kucharski Walery – , z Prus zachodnich, syn właściciela dóbr, umarł w Poznaniu w skutek ran odniesionych w walce powstańczej roku 1863. K.
Kucharski Zygmunt – , umarł z ran odebranych w utarczce pod Olszową dnia 22. marca 1863.
Kucz – , kapitan, poległ pod Korytnicą dnia 12. czerwca 1863.
Kuczborski – , poległ w walce z Moskalami stoczonej dnia 5. maja pod Rydzewem.
Kuczyński – , felczer, zginął w bitwie pod Budami r. 1863.
Kukwa Antoni – , włościanin z pod Pułtuska, niegdyś wojskowy, ojciec ośmiu synów, zakończył życie 11. stycznia 1863. wśród powszechnego udziału całej okolicy. Ostatnie jego słowa były upomnienia swych ziomków do wytrwania w wierze katolickiej.
Kullak Wacław – , filolog z Poznania, zginął w powstaniu roku 1863.
Kulczycki – , były rotmistrz wojsk moskiewskich, dowodząc oddziałem powstańczym na Litwie, w potyczce dnia 19. kwietnia 1863. pod Sapieżo-sadami ciężko raniony, dobity został przez żołnierzy nieprzyjacielskich.
Kulesza – , dowódzca kosynierów, były oficer wojsk moskiewskich, zginął w utarczce pod Białą we wrześniu 1863. ugodzony kulą w same piersi.
Kulesza Konstanty – , za udział w powstaniu wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Łomży d. 16 listopada 1862.
Kulesza Tadeusz – , uczeń gimnazjum Poznańskiego, rodem z Gostynia, poległ w utarczce pod Olszową 22: marca 1863
Kułaczkowski – , poległ w bitwie pod Hutą Ireną; dnia. 22. października 1863.
Kulma Jan – , rodem z Dobczyc pod Gdowem, poległ pod Miechowem 17. lutego 1863.
Kułagowski Antoni – , urzędnik biura powiatowego w Kongresówce, zamordowany przez Moskali w Miechowie dnia 17. lutego 1863.
Kupriański Andrzej – , żołnierz dragonów moskiewskich, za wzięcie udziału w powstaniu polskiem, powieszony w Szawlach dnia 22. lutego 1864.
Kurowski Józef – , poległ w bitwie pod Borowem dnia 16. kwietnia 1863,
Kurowski – – inny tego nazwiska, poległ pod Sołowijówką, .na Wołyniu 10. maja 1863.
Kurulski Łucjan – , poległ w bitwie pod Szklarami roku 1863.
Kwiatkowski Eustachy – , stracony przez sąd wojenny moskiewski w Szawlach na Litwie r. 1863.
Kwiatkowski Władysław – , zakończył życie w Krakowie dnia 26. lutego 1863. w skutek ran otrzymanych pod Miechowem.
Kwieciński – , dymisjonowany oficer moskiewski, wyrokiem sądu wojennego za udział w powstaniu rozstrzelany w cytadeli warszawskiej w wrześniu 1864.
Laskowicz Albert – , obywatel ziemski, za wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego rozstrzelany w Wilnie w czerwcu 1863.
Lasocki Ludwik – , były oficer wojsk polskich, inżynier warszawskiej kolei żelaznej, poległ w bitwie stoczonej pod Czyżewem dnia 13. maja 1863.
Lasocki Wawrzyniec – , poległ pod Zaborowskiemi Budami r. 1803. odznaczywszy się walecznością.
Laskowski Michał – , za wyrokiem sądu moskiewskiego stracony w Surażu dnia 2. kwietnia 1864.
Lauszka – , porucznik oddziału Topora, poległ w walce pod Opatowem w lutym r. 1864.
Lech – , wachmistrz gwardji sułtańskiej, były wojskowy z ostatniego powstania, umarł w Konstantynopolu na cholerę r. 1865.
Leman Karol – , poległ w bitwie pod Babicami dnia 14. kwietnia 1863.
Lemiński – , poległ w walce z Moskalami pod Gopłem dnia 20. lutego 1863.
Leniewski – , za wyrokiem sądu moskiewskiego powieszony w Pruchnie w Sieradzkiem r. 1864.
Lentowski Józef – , ojciec licznej rodziny aresztowany w Siedleckiem i oddany pod sąd wojenny, w czasie śledztwa. postradał zmysły i umarł w szpitalu obłąkanych w Warszawie r 1864.
Leśniewicz Włodzimierz – , rodem z Podola uszedłszy do Turcji, wstąpił do gwardji sułtańskiej, i umarł w Konstantynopolu na cholerę r. 1865.
Leśniewski Julian – , obywatel ziemski, stracony za wyrokiem Murawiewa w Wilnie dnia 10. czerwca 1863. r.
Letowt – , obywatel powiatu Kalwaryjskiego, za wyrokiem sądu moskiewskiego rozstrzelany w Suwałkach dnia 9. kwietnia 1864.
Lewandowicz Walenty – , z Jarocina w Poznańskiem, poległ w bitwie pod Ignacewem r. 1863
Lewandowski – , kapłan katolicki, stracony w Siedlcach w r. 1864. Całą jego winą było, iż skłonił chłopów do puszczenia na wolność przytrzymanych dwóch powstańców.
Lewartowski Bronisław – , poległ w utarczce z Moskalami pod Komorowem dnia 20. czerwca 1863.
Lewicki Łukasz – , z Radomia, ojciec 6ga dzieci, umarł w Krakowie w marca 1863. z ran odniesionych w bitwie pod Pieskową Skalą
Libek – , zamordowany przez Moskali w Wieluniu dnia 4. stycznia 1864.
Libelt Karol – , akademik, syn literata i dziedzica dóbr Czeszewa w Poznańskiem, poległ w bitwie pod Brdowem 29. kwietnia 1868.
Limberger Adam – , z Podkamienia w Brzeżańskiem, zginął w powstaniu r. 1863.
Limiński Ludwik – , porucznik, poległ w utarczce z Moskalami stoczonej dnia 8. listopada 1863. pod Żelechowem.
Lindner Karol – , podoficer wojsk pruskich, umarł w skutek rany odniesionej w potyczce z Moskalami pod Dartką na Wołyniu r. 1863.
Linde – , z oddziału Leszka Wisniewskiego, zamordowany przez Moskali w Tuczampach r. 1863.
Lipczyński Antoni – , były kapitan wojsk polskich z r. 1831., kawaler orderu Virtuti militari, zamianowany pułkownikiem kawalerji w wyprawie Radziwiłowskiej ciężko raniony, umarł we Lwowie dnia 22. sierpnia 1864.
Lipiński – , poległ w bitwie stoczonej z Moskalami pod Rudką dnia 21. stycznia 1864.
Lipka – w pierwszych dniach powstania r. 1863. dostawszy się w niewolę moskiewską, stracony został przez tychże bez wszelkiego śledztwa.
Litwiński – , dziedzic Korytek w Augustowskiem, zakatowany przez Moskali podczas napadu na dom jego w styczniu 1864.
Lityński – , poległ w walce z Moskalami pod Hruślinem w czerwcu 1863.
Longin – , litwin, poległ w rozprawie z Moskalami pod Wolą Korystowską w Lubelskiem dnia 9. grudnia 1863.
Lorenc – , poległ w bitwie pod Hutą Ireną dnia 22. października 1863.
Lubiah Jan – , gospodarz rolnik z Srewnicy, poległ w utarczce z Moskwą pod Żyzynem dnia 8. sierpnia 1863.
Lubieniecki – , kapitan oddziału powstańczego, poległ pod Dartką na Wołyniu r. 1863.
Ludgajło – , były oficer moskiewski, za udział: w powstaniu polskiem rozstrzelany w Kownie 15. marca 1864.
Lukot Henryk – , wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego za udział w powstaniu skazany na szubienicę, zakończył życie w Włocławku dnia, 16. stycznia 1864.
Ludowska Agnieszka – , podejrzywana o jakieś zamiary przeciw Murawiewowi, z rozkazu tegoż uduszona. w Wilnie r. 1863.
Łabęcki – , oficer oddziału Kononowicza, dostawszy się w niewolę Moskali, rozstrzelany w Warcie dnia 4. czerwca 1863.
Łaguna Apolinary – , poległ w utarczce z Moskalami pod Saniami dnia 3. września 1863.
Łakiński Józef – , agronom, syn obywatela ziemskiego w Poznańskiem, zginął w utarczce pod Kunkami dnia 15. maja r. 1863.
Łapiński Czesław – , poległ w utarczce pod Chruślicami dnia 28. kwietnia 1863.
Łapiński Jan – , umarł w szpitalu w Cieszanowie d. 17. maja 1863. z ran odniesionych w walce z Moskalami.
Łaszkiewicz – , kapitan oddziału powstańczego na Litwie, poległ w potyczce pod Nalibokami w maju 1863. przeszyty siedmio kulami.
Łatwiński Władysław – , umarł w Krakowie r. 1863. z ran odniesionych w bitwie pod Miechowem d. 17. lutego 1863.
Łatyszew – , artylerzysta moskiewski za udział w powstaniu polskiem wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany dnia 14. listopada 1863. w Kalwarji augustowskiej. .
Ławiński Jan – , rzemieślnik z Bochni, poległ pod Miechowem dnia 17. lutego 1863.
Łaziewicz Karol – , utonął w morzu dnia 11. czerwca 1863. przy lądowaniu pod Kłajpedą na Żmudzi.
Łazowski Marceli – , członek biura zabezpieczenia krajowego we Lwowie, umarł w Cieszanowie z ran odniesionych w bitwie pod Kobylanką 8. maja 1863.
Łazowski Antoni – , podporucznik, poległ w potyczce z Moskalami stoczonej pod Żelazną dnia 6. listop. 1863.
Łącki – , dymisionowany oficer moskiewski, wyrokiem sądu wojennego za udział w powstaniu rozstrzelany w wrześniu 1864. w cytadeli warszawskiej.
Łębiński Leopold – , ze Stążek w Prusiech zachodnich, umarł zaraz po potyczce pod Szycami dnia 2. maja 1863. w skutek umęczenia w boju.
Łopaciński – , z Warszawy, urzędnik umarł w Poznaniu w skutek rany odniesionej w powstaniu r. 1863.
Łoziński Wicenty – , za udział w powstaniu stracony przez Moskali w Oszmianie na Litwie dnia 10. listopada 1863.
Łucki Józef – , umarł w szpitalu w Cieszanowie dnia 6. maja 1863. z ran odniesionych w powstaniu.
Łudgajło Bronisław – , były porucznik moskiewski, za udział. w powstaniu rozstrzelany w Kownie dnia 19. marca 1864.
Łuszczewski Franciszek – , junkier smoleńskiego pułku piechoty, za udział w powstaniu polskiem rozstrzelany w Radomiu dnia 30. grudnia 1863.
Macewicz – , chorąży moskiewski, za udział w powstaniu polskiem rozstrzelany w Mohylewie d. 6. czerwca 1863.
Macieliński Leon – , syn gr. kat. plebana śmiertelnie raniony w utarczce pod Rudką dnia 21 marca 1863., zakończył życie w Ulanowie.
Maciewicz – , za udział w powstaniu za wyrokiem sądu . wojennego rozstrzelany w Siedlcach dnia 15. czerwca 1863.
Maćkiewicz Antoni – , proboszcz w Poniewieżu, przewodząc powstaniu na Litwie dostawszy się przez zdradę w ręce Moskalów, za wyrokiem sądu wojennego stracony w Kownie 1864.
Maćkiewicz Piotr – , stracony przez Moskali w Oszmianie na Litwie dnia 10. listopada 1863.
Maćkiewicz Henryk – , rozstrzelany w Słonimie na Litwie r. 1863.
Madurski Antoni – , dostawszy się ranny w niewolę moskiewską, umarł w lazarecie w Stopnicy r. 1863.
Majewski Stanisław – , akademik krakowski, umarł z ran odniesionych w bitwie pod Miechowem d. 17. lutego 1863.
Majewski Antoni – , reformat z klasztoru Stopnickiego , udzielając rannym i umierającym na polu walki posługę kapłańską, zamordowany przez Moskali dnia 19. marca 1863.
Majewski Wiktor – , umarł w Krakowie w r. 1863. z ran odniesionych w walce z Moskalami pod Pieskową Skałą.
Majewski Konstanty – , poległ w bitwie z Moskalami pod Górą dnia 18. czerwca 1863.
Majewski – – jeszcze jeden tego nazwiska, za wyrokiem sądu wojennego stracony w Kazaniu dnia 14. czerwca 1864.
Majkowski – , z Augustowskiego, zginął w powstaniu roku 1863.
Makarewicz – , były wojskowy moskiewski, za udział w powstaniu polskiem rozstrzelany w Modlinie dnia 21. listopada 1863.
Makowiecki – , oficer moskiewski, za udział w powstaniu za wyrokiem sądu wojennego stracony w Wilnie dnia 1. sierpnia 1863.
Makowiecki Henryk – , poległ w bitwie pod Miechowem dnia 17. lutego 1863.
Makowiecki – – Inny tego nazwiska, chorąży korpusu leśnych, za udział w powstaniu rozstrzelany w Kownie dnia 29. sierpnia 1863.
Makurski Antoni – , ciężko raniony dostawszy się w niewolę moskiewską, umarł w lazarecie w Stopnicy 1863.
Malacina Wojciech – , poległ w walce z Moskalami w lasach Iłżyckich w Rodomskiem dnia 23. kwietnia 1864.
Malecki Dominik – , były podporucznik moskiewski, za udział w powstaniu rozstrzelany w Wilkomierzu na Żmudzi dnia 21. grudnia 1863.
Malicki – , drożnik rządowy 60letni starzec, zamordowany przez Moskali pod Kielcami dnia 3. lutego 1863. r.
Malinowski Józef – , lwowianin, umarł w Krakowie we wrześniu 1863. z ran otrzymanych w utarczce pod Igołomią.
Małnowski – , sierżant z oddziału Waligórskiego , poległ w bitwie pod Hutą Ireną dnia 22. paźdz. 1863.
Małnowski Józef – , rodem z Litwy, przybywszy z Cuneo (z Włoch) i raniony w utarczce pod Poryckiem dnia 2. listopada, umarł w Walawce dnia 23. listopada 1863.
Małnowski Tomasz – , przedmieszczanin, za udział w powstaniu r. 1863., stracony na szubienicy w Warszawie.
Małnowski – – jeszcze jeden tego nazwiska, za udział w powstaniu polskiem, wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Płocku dnia 6. maja 1864.
Marcinkowski – dymisjonowany oficer moskiewski, za wzięcie udziału w powstaniu rozstrzelany w Skępem w Płockiem r. 1863.
Marcinkowski – – inny tego nazwiska, poległ w rozprawie z Moskalami pod Racięcinem dnia 26. kwietnia 1863.
Marcinowski – , obywatel ziemski, zastrzelony na granicy pruskiej przez pogoń moskiewską d. 21. listopada 1863.
Marcinowski Jan – , stracony na szubienicy w Lipnie d. 7. grudnia 1863. za udział w powstaniu.
Marczewski Leon – , poległ w bitwie pod Żyzynym dnia 8. sierpnia 1863.
Marczewski Jan – , obwiniony o zamach na marszałka gubernialnego Domejkę, wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Wilnie dnia 9. sierpnia 1863.
Marecki – , uczestnik wyprawy Łapińskiego na Kaukaz, następnie w Garibaldego kampanji do Kalabrji, w której dekorowanym został medalem za waleczność, na odgłos powstania w Polsce pospieszył na plac walki, gdzie dostawszy się w niewolę Moskali, zginął na rusztowaniu d. 12. lutego 1864.
Marecki – , dowódzca oddziału powstańczego, poległ w bitwie pod Wierzbicą w Lubelskiem dnia 22. stycznia 1863.
Marecki – – trzeci, umarł z ran odniesionych w utarczce pod Sucholipiem dnia 25. stycznia 1864.
Margański – filolog z Poznańskiego, – poległ w walce z Moskalami pod Nowąwsią r. 1863.
Marjański – , kapitan, poległ w bitwie pod Racięcinem dnia 26. kwietnia 1863.
Markowski – ,sierzant kosynierów, poległ w rozprawie z Moskalami pod Iłzą, dnia 17. stycznia 1863.
Markowski Ksawery – , za udział w powstaniu rozstrzelany w Choroszczy na Litwie dnia 26. paźdz. 1863.
Marszewski Mateusz – , (Szulc) za udział w powstaniu polskiem stracony przez Moskali w Izbicy dnia 25. stycznia 1864.
Masalski Karol – , za udział w powstaniu rozstrzelany w Słonimie na Litwie dnia 1. sierpnia 1863.
Maślak Bazyli – , rodem z Sarnek dolnych w Brzeżańskiem, raniony pod Radziwiłowem dnia 1. lipca l863 , dostał się do niewoli moskiewskiej i oddany do szpitalu w Dubnie, a ztamtąd posłany do Krzemieńca, zakończył tam życie.
Matysiewicz – , lwowianin, szewc z profesji, były ułan polski w roku 1831., z dwoma synami wziął udział w wyprawie Radziwiłowskiej, w której też utracił życie dnia 1. lipca 1863.
Maźniewski – – poległ w utarczce z Moskalami dnia 25. maja 1863.
Merecz – , zamordowany przez Moskali w Częstochowie dnia 27. listopada. 1863.
Micewicz Ludwik – , wachmistrz jazdy powstańczej, w rozprawie pod Dumblewem dnia 11. sierpnia 1863. obskoczony przez Moskali – po poddaniu się ścięty przez tychże na placu akcji.
Micewicz Konstanty – , za udział w powstaniu rozstrzelany w Siedlcach dnia 15. czerwca 1864.
Micewicz – – inny tego nazwiska, stracony w Kownie dnia 17. listop. 1864. za udział w organizacji powstania.
Michalski Antoni – , poległ w utarczce z Moskalami stoczonej pod Saniami dnia 3. września 1863.
Michelson – , za udział w powstaniu rozstrzelany w Radzyniu dnia 18. września 1864.
Mićkiewicz Stanisław – , adjutant Lenieckiego poległ w bitwie pod Wolą Korytowską w Lubelskiem dnia 9, grudnia 1863.
Miesznikowski Władysław – , w powrocie z Syberji umarł z trudów w Aczińsku dnia 14. maja 1865.
Mielęcki Kazimierz – , jeden z najenergiczniejszych przewódzcow powstania w Kaliskiem, po licznych utarczkach z przeważającemi siłami moskiewskiemi i odniesionych zwycięztwach pod Izbicą, Mieczownicą , Lądkiem , Kaziemierzem i Slezynem, otrzymał ciężką ranę i zmuszony był udać się w Poznańskie w celu leczenia się, gdzie atoli w skutek tej rany umarł w Mamliczu dnia 10. lipca 1863. w 32 roku życia swego, zostawiając rodziców, żonę i trojga dziatek.
Mierzyński Henryk – , były oficer szaserów z roku 1831., poległ w potyczce z Moskalami pod Kleczewem dnia 10. czerwca 1863.
Mieszkowski Seweryn – , padł pod ciosami rozpasanego żołdactwa moskiewskiego przy rabunku dworu w Giebułtowie w marcu 1863.
Mieszkowski – – inny tego nazwiska poległ w bitwie pod Batorzem dnia 6. sierpnia 1863.
Miketta Władysław – , syn właściciela dóbr w Poznańskiem, poległ pod Biskupicami r. 1863.
Mikoński Teofil – , za wzięcie udziału w powstaniu stracony na szubienicy w Szczuczynie na Litwie w roku 1864.
Mikucki – , za wyrokiem sądu wojennego stracony na szubienicy w Szczuczynie dnia 27. kwietnia 1864. jako winny udziału w powstaniu.
Milewski Franciszek – , strzelec leśny powiatu sejneńskiego, zasieczony na śmierć rózgami przez setnika dońskiego pułku kozaków dnia 19. grudnia 1863.
Milewski Celestyn – , z Poznańskiego, umarł z ran otrzymanych d. 26. kwietnia 1863. w bitwie pod Nowąwsią.
Miłaszewski Szymon – , wojskowy moskiewski, za udział w powstaniu polskiem rozstrzelany w Poniewieżu na Żmudzi dnia 23. listopada 1863.
Miłkowski Feliks – , z Gorlic, poległ w walce pod Kobylanką dnia 8. maja 1863.
Miłoczewski – , powstaniec skazany na deportację na Sybir, umarł w drodze z trudów r. 1864.
Mirecki – , podkomendny Boleskiego, poległ z nim razem w bezprzykładnie nierównej walce z Moskalami pod Poryckiem na Wołyniu dnia 2. listop. 1863.
Młyński – , stabsrotmistrz moskiewski, za wyrokiem Murawiewa rozstrzelany w Nowym Aleksandrowsku (w Bracławiu) na Litwie dnia 9. lipca 1863.
Mojciuszka – , zamordowany pod Sołowijówką na Wołyniu dnia 10. maja 1863.
Molenda Stanisław – , rodem z Krasiczyna, poległ w powstaniu r. 1863.
Molędziński – , krakowianin, poległ w bitwie pod Grochowiskami dnia 18. marca 1863.
Mondon – porucznik kosynierów, poległ pod Iłzą dnia, 17. stycznia 1863.
Monseu Leopold – , były oficer austrjacki, za wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego rozstrzelany w Radomiu dnia 12. marca 1864.
Morytz Mikołaj – , za wzięcie udziału w powstaniu polskiem, rozstrzelany w Siedlcach dnia 15. czerwca 1863.
Mościcki – , poległ w utarczce stoczonej z Moskalami d. 8. września 1863. pod Rydzewem.
Moszyński hr. Emanuel – , prawnik akademii krakowskiej, poległ w bitwie pod Miechowem d. 17. lutego 1863.
Mozarowski – , padł pod ciosami rozhukanego chłopstwa pod Sołowijówką, na Wołyniu d. 10. maja 1863.
Mroczek – , porucznik wojsk moskiewskich, wyrokiem sądu wojennego za mniemany zamiar wywołania powstania nad Wołgą, rozstrzelany w Kazaniu dnia 6. czerwca 1864.
Mroczkowski Mieczysław – , były kapitan wojsk austrjackich, w wyprawie Wysockiego na Wołyń, pod Radziwiłowem ranny ciężko, umarł w Brodach dnia 24. lipca I 864.
Mroz Józef – , za udział w powstaniu polskiem wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego skazany na śmierć, odniósł takową przez powieszenie w Ostrowie dnia 4. marca 1864.
Mrozowski – , poległ w bitwie pod Batorzem.w Lubelskiem dnia 6. sierpnia 1863.
Mycielski Ludwik – , syn Teodora hrabi Mycielskiego z Chociszewic w Poznanskiem, poległ w jednej z utarczek powstańczych z Moskalami w Lubelskiem r. 1863.
Mycielski – – drugi tego nazwiska, wziąwszy czynny udział w powstaniu, znalazł śmierć pod Bojanówką dnia 4. listop. 1863., zagrząznąwszy z koniem w trzęsawiskach.
Myller Stanisław – , abjurent z Trzemeszna w Poznańskiem, zginął w powstaniu r. 1863.
Mystkowski Ignacy – inżynier warszawskiej kolei żelaznej, poległ w bitwie pod Czyżewem dnia 13. maja 1863.
Mystkowski – – inny tego nazwiska, poległ w walce z Moskalami pod Małchinią na wiosnę r. 1863.

Nagraba Jan – , gospodarz rolnik z Międzylesia, poległ Moskalami pod Pniową, dnia 11. lipca 1863.
Narbutt Ludwig – , (syn Teodora znanego dziejopisarza), dymisjonowany porucznik wojsk moskiewskich, stanąwszy jeden z pierwszych na czele powstania litewskiego, zasłynął wkrótce zwycięztwy nad Moskalami. Nie mogąc zwalczyć go w otwartym boju, pułkownik Timofijew wziął się do podstępu: przekupił leśnika, który kolumnę moskiewską podprowadził pod obóz powstańczy rozłożony w puszczy nad jeziorem Dubickim. Obskoczony wokoło, nieustraszony Narburtt na czele garstki swoich rzucił się na Moskali, i niezawodnie byłby sobie o utorował drogę przez łańcuch bagnetów, gdyby nie kula, która go ugodziła w nogę, a wkrótce druga przeszywająca pierś jego. Zwłoki oddane rodzinie, pogrzebano z zwłokami kilku towarzyszy w spólnej mogile pod Dubiczem dnia 8. maja 1863.
Nawrocki – , zrzucony ze schodów przez podoficera moskiewskiego podczas śledctwa, umarł w szpitalu w Kownie roku 1864.
Neyman Mieczysław – , uczeń gimnazjum Poznańskiego, poległ w walce pod Brdowem dnia 29. kwietnia 1853.
Neustrup Wacław – , filolog z Poznania, zginął w powstaniu r. 1863.
Niczanowski – , włościanin z Poznańskiego, poległ w bitwie pod Brdowem dnia 29. kwietnia 1863.
Niedziałkowski – za wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego rozstrzelany w Łęczycy r. 1863.
Niemczykiewicz Teofil – , ranny pod Wolbromem dnia 6. sierpnia 1863. i zabrany w niewolę, umarł w Miechowie.
Nieszokoć Telesfor – , za udział w powstaniu wyrokiem sądu wojennego zkazany na śmierć, odniósł takową przez rozstrzelanie w Dynaburgu d. 15 marca 1863.
Niewiadomski Juwenal – , doktor medycyny zamordowany przez Moskali przy opatrywaniu, rannych w Możołowie w r. 1863.
Nikolski – technik, poległ w walce z Moskalami pod Grochowiskami dnia 18. marca 1863.
Nieprzecki Tomasz – , umarł w Telczu na Morawii dnia 15. września 1864., gdzie był internowany-; w skutek rany odniesionej w powstaniu.
Nitkowski Grzegorz – , umarł w Gałaczu z ran odniesionych w bitwie z Wołoszą pod Kastangalią dnia 15. lipca 1864.
Nikolai Władysław – , wojskowy moskiewski za, udział w powstaniu polskiem rozstrzelany w Wilnie dnia 13. września 1863.
Nowicki – , były oficer inżynierji moskiewskiej, zorganizowawszy oddział pod dowództwem Narbutta, poległ w jednej z utarczek z Moskalami w r. 1683.
Nowicki Jan – , porucznik pod wodzą, Chmielińskiego , w rozprawie z :Moskalami pod Oksą w październiku 1863., idąc na czele plutonu na bagnety, poległ od kuli nieprzyjacielskiej ugodzony w same serce. Zwłoki pochowano w Włoszczowie
Nowicki – – inny tego nazwiska, dowódzca oddziału powstańczego w Płockiem, zarąbany przez Moskali w roku 1863.
Nowicki Franciszek – , wyrobnik warszawski , podciągnięty , przez sąd wojenny pod śledztwo, stracony w cytadeli dnia 25. lipca, 1863.
Nowicki – , za wyrokiem sądu wojennego stracony w Kazaniu dnia 14. czerwca 1864
Nowiński Walenty – , umarł w Krakowie r. 1863. z ran odniesionych w walce z Moskalami pod Pieskową. Skałą.
Nowiński Jan – , akademik krakowski, poległ w walce z Moskalami pod Miechowem dnia 17. lutego 1863.
Nowakowski – , stolarz z Świsłoczy pochwycony w domu przez Moskali jakoby wiedzący o obozie powstańców, i na czele wojska zawleczony aż pod Prużany, tamże po odcięciu mu obu rąk został powieszony dnia 14. lipca 1863.
Nowakowski – – inny tego nazwiska, czeladnik szewski z Rogóżna w Poznańskiem, poległ w powstaniu r. 1863.
Oberski – , kupiec z Poznańskiego , zginął w powstaniu w roku 1863.
Obniski – , były kapitan wojsk moskiewskich, za wzięty udział w powstaniu pod przybranem nazwiskiem Oksiński, wyrokiem sądu wojennego skazany na śmierć i rozstrzelany w r. 1864.
Oborski – , obywatel ziemski, . zamordowany przez Moskali w Siedlcach dnia 22. listopada 1863.
Obuchowicz Julian – , obywatel ziemski z Mińskiego. za udział w powstaniu wyrokiem sądu moskiewskiego powieszony w Łomży dnia 1. czerwca 1864.
Ochenkowski – , akademik z wydziału filozoficznego, poległ w walce z Moskalami pod Miechowem d. 17. lutego 1863.
Ofierski – , z Poznańskiego , zginął w powstaniu w roku 1863.
Ogrodziński Piotr – , zamordowany przez Moskali podczas rzezi Miechowa dnia 17. lutego 1863.
Ojrzanowski – , zamordowany przez naprowadzonych Moskali we dworze Kosymińskiem dnia 18. kwietnia 1863.
Oksiński – , obacz Obniski.
Olędzki Antoni – , podporucznik moskiewski za udział w powstaniu rozstrzelany w Mińsku dnia 11. kwietnia 1864.
Olszański Romuald – , obywatel z Kijowskiego, ojciec 8ga. dzieci w skutek podejrzenia o należenie do spisku, wyrokiem sądu moskiewskiego rozstrzelany w Kijowie dnia 29. stycznia 1684.
Olszański Jan – , obywatel ziemski, pochwycony w drodze przez Moskali, jako uczestnik napadu na Stock lacki, rozstrzelany w lutym 1863.
Olszański Aleksander – , za wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego rozstrzelany w Siedlcach 4. marca 1863.
Olszański Aleksander – , umarł w Gałaczu dnia 15. lipca 1864. z ran odniesionych w walce z Rumunami pod Kastangalią na Multanach.
Ołtarzewski Ferdynand – , umarł w Krakowie z ran otrzymanych w bitwie pod Pieskową, Skałą.
Opala Jan – , poległ w bitwie pod Borowem dnia 16. kwietnia 1863.
Orlicki Edward – , z Tarnowa, poległ pod Hadziwiłowem dnia 1. lipca 1863.
Orlik – , major stracony w Prasnyszczu w r. 1863.
Orłowski Władysław – , przewódzca oddziału Gostyńskiego , były kapitan wojsk moskiewskich, poległ w bitwie pod Slezynem dnia 27, września 1863.
Orłowski Konstanty – , umarł 26. kwietnia 1863. w Krakowie z ran otrzymanych pod Szklarami, gdzie go kula na, wskroś przeszyła.
Orzechwa – , dowódzca kosynierów w oddziale Wawry, w jednej z utarczek ciężko raniony wpadł w niewolę Moskali , w której też wkrótce umarł w Suwałkach w roku 1863.
Orzechowski Piotr – , burmistrz :Miechowa, podczas rzezi i rabunku miasta tego przez Moskali dnia 17. lutego 1863. zamordowany przez rozpasane żołdactwo.
Orzechowski – – inny tego nazwiska, poległ w bitwie pod Serajami dnia 21. czerwca 1863.
Orzeszko – , zginął pod Borodianką na Ukrainie r. 1863. w otoczeniu przez przeważające siły moskiewskie.
Osakowski – , z oddziału Wiszniewskiego, umarł w Włodzimierzu na Wołyniu z ran otrzymanych w utarczce z Moskalami w r. 1863.
Oskierko Michał – , lekarz w Mińsku, za należenie do składu organizacji powstania na Litwie, wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Mohilewie dnia 29. kwietnia 1863.
Oświęcimski Wicenty – , stracony przez Moskali w Choroszczy na Litwie dnia 26. października 1863.
Ostaszewski Władysław – , inżynier kolei żelaznej warszawskiej, poległ w bitwie pod Czyżewem d. 13. maja 1863.
Ostrowski – , były junkier w wojsku moskiewskiem, za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany za udział w powstaniu polskiem w Płocku w r. ł 863.
Ostrowski Władysław – poległ w bitwie pod Pniową dnia. 11. lipca 1863.
Ostrowski Bolesław – , hrabia, umarł w Krzeszowicach dnia 7. kwietnia 1863. w skutek ran odniesionych w bitwie pod Szklarami.
Ostrowski Andrzej – , za ucieczkę z rot aresztanckich w Orle na Syberji, rozstrzelany tamże dnia 14. marca 1864.
Owczarek Franciszek – , stracony przez Moskali w Łęczycy dnia 9. listopada 1863.
Owczyński Aleksander – , rolnik z Poznańskiego, poległ w utarczce pod Netrebą r. 1863.
Pachulski Jan – , 67letni starzec, zakłuty bagnetami zwycięztwy upojonych Moskali w r. 1863.
Padlewski Zygmunt – , kapitan – profesor szkoły artylerji w Petersburgu, w podróży do Francji i Włoch dowiedziawszy się o ruchach w Polsce, spiesznie powrócił do ojczyzny, gdzie najczynniejszy wziął udział w organizacji powstania. Następnie sformowawszy oddział i stanąwszy na jego czele, bezprzestannie ścierał się z dziesięćkroć liczniejszym nieprzyjacielem, aż dostawszy się w niewolę, za wyrokiem sądu wojennego został rozstrzelany w Płocku dnia 15. maja 1863. , odrzuciwszy poprzednio wszelkie nęcące propozycje podawane przez jenerała moskiewskiego. aby się dał użyć za narzędzie złamania powstania.
Padlewski Władysław – , obywatel ziemski, ojciec Zygmunta -podciągnięty pod śledztwo za udział w powstaniu na Wołyniu, za wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego rozstrzelany w Kijowie dnia 21 listopada 1863.
Paduchowski Ludwik – , z pod Suwałk, więziony przez kilka miesięcy przez Prusaków a potem wydany Moskalom,. powieszony przez tychże na samej granicy na wiosnę r. 1865.
Pajkowski – , dymisjonowany oficer moskiewski, wyrokiem sądu wojennego za udział w powstaniu rozstrzelany w Gojsku w Płockiem r. 1863.
Palan Wawrzyniec – , włościanin z Gorczyna pod Poznaniem, poległ w rozprawie z Moskalami pod Nowąwsią r. 1863.
Paleczek Franciszek – , syn ubogich rodziców z Szczurowy, dobiwszy się do studjów akademickich (w Krakowie na wydziale medycznym), poległ w utarczce z Moskalami dnia 23. kwietnia 1864. pod Jaworznikiem(Żarkami).
Paleczek – – drugi tego nazwiska słuchacz teologji w Tarnowie, poległ pod Krzykawką dnia 1. maja 1863.
Paluch Franciszek – , z Dukli, zginął w utarczce stoczonej pod Komorowem dnia 20. czerwca 1863.
Pareński Franciszek – , technik akademii krakowskiej, umarł dnia 23. lipca 1863. z ran odniesionych pod Imbramowicami.
Paśnicki – , oficer moskiewski za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Włocławku za dawanie pomocy powstańcom r. 1863.
Pastuszek Tomasz – , włościanin z Radomskiego, za udział w powstaniu powieszony przez Moskali w Augustowie dnia 23 czerwca 1864.
Paszek Franciszek – , wojskowy moskiewski wyrokiem sądu wojennego za udział w powstaniu polskiem rozstrzelany w Radomiu d. 16. maja 1864.
Patke – , były oficer wojsk moskiewskich wziął udział w powstaniu, a dostawszy się w niewolę, za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Radomiu w maju 1864.
Pauliński – , naczelnik powiatu Gostyńskiego, za wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego stracony tamże w roku 1863.
Pawlik Dominik – , oberżysta w Borze, za udzielenie ochrony kilku. rannym powstańcom skazany na śmierć przez powieszenie, którą odniósł w Siedlcach dnia 6. lutego 1864.
Pawłowicz Bogusław – , chorąży artylerji moskiewskiej, za wzięcie udziału w powstaniu polskiem rozstrzelany w Brześciu litewskim dnia 1. sierpnia 1863.
Pawłowski Wicenty i Piotr – , polegli w bitwie pod Babicami dnia 14. kwietnia 1863.
Pawłowski Ferdynand – , poległ pod Kobylanką dnia 8. maja 1863.
Pawłowski Antoni – , uczeń szewski z Poznania, zginął w boju pod Mieczownicą dnia 5. grudnia 1863
Pawłowski – – jeszcze jeden tego nazwiska poległ pod Sołowijówką na Wołyniu dnia 10. maja 1863.
Pągowski – , poległ w jednej z utarczek z Moskalami w Kaliskiem w sierpniu r. 1863.
Peretiatkiewicz Adolf – , zamordowany pod Sołowijówce na Wołyniu dnia 10. maja 1863.
Peszyński Tytus – , w bitwie pod Panasówką dnia 4. września ł 863. śmiertelnie raniony i unoszony przez kolegów z placu boju, czując zgon bliski prosił ich, by go zostawili, a sami szli do walki; jakoż mówiąc ” Pod twoją obronę” wyzionął wzniosłego ducha
Piaszczyński Maciej – , dzierzawca dóbr Cienia pod Opatowem, zamordowany przez Moskali w sierpniu 1863.
Piątkowski Bohdan – , poległ w bitwie pod Szycami dnia 2. maja 1863.
Piciński – zginął w powstaniu r. 1863.
Piekarski – , z Sącza, umarł w Tarnowie z ran otrzymanych w utarczce z Moskalami pod Gaczą dnia 20. czerwca l 863.
Piekosiński – , doktor medycyny, z oddziału Komorowskiego poległ w bitwie pod Starąwsią dnia 18. stycznia 1864.
Piekszewicz Heronim – , warszawianin, w wyprawie Komorowskiego w utarczce pod Starąwsią raniony w głowę, umarł w Poturzycy d. 19. lutego 1864.
Pierzchalski Jan – , poległ w bitwie pod Częstoborowem dnia 20. lipca 1863.
Pietraszewski Maciej – , poległ w utarczce z Moskalami pod Szymborowem w lipcu 1863.
Pietraszkiewicz – , kapitan, w odwrocie z utarczki pod Rudnikiem dnia 25. listopada 1863. dogoniony od moskiewskich dragonów we wsi Załężu, porąbany na sztuki. Zwłoki jego pochowano w Koniecpolu.
Pikulski Wojciech – , syn nauczyciela z Kraszewic , w odwrocie z potyczki pod Czajkowem w Kaliskiem dnia 27. lutego 1863., trafiony kulą gdy spadł z konia, ujęty przez Moskali i przywiązany do ogona końskiego, zatratowany na śmierć.
Piotrowiczowa – z domu Michalska, będąca przy mężu w obozie, w zażartej walce z Moskalami pod Łodzią dnia 15. lutego 1863., gdzie powstańcy podczas gotowania obiadu zostali napadnę ci , po stracie męża poległego od kuli nieprzyjacielskiej, zginęła toż samo broniąc się do upadłego rewolwerem. Moskale poznawszy w niej kobietę, jakby w tryumfie jakim topili w jej zwłokach bagnety swoje.
Piotrowski Piotr – , podporucznik, poległ w utarczce z Moskalami pod Janowem na Podlasiu dnia 18. lipca 1863.
Piotrowski Karol – , wyrokiem sądu moskiewskiego stracony na szubienicy w Suwałkach dnia 4. grudnia 1863.
Piotrowski Feliks – , wyrokiem tego sądu powieszony w Kobryniu na Litwie dnia 5. października 1863.
Piotrowski Jerzy – , utonął dnia 11. czerwca 1863. przy lądowaniu pod Kłajpedą na Żmudzi.
Piotrowski – – jeden tego nazwiska zginął przy przejściu Wisły pod Gaczą dnia 20. czerwca 1863.
Piotrowski – – a jeszcze inny stracony w Warszawie dnia. 20. listopada 1863.
Pisanecki – , umarł z ran odniesionych pod Piasecznem w roku 1863
Pisarski – , dowódzca jednego z oddziałów na Litwie, poległ w utarczce z Moskalami pod Dameliszkami w roku 1863.
Pisarzowski Adam – , poległ w bitwie pod Komorowem dnia 25. kwietnia 1863.
Piwowarski Paweł – , poległ w bitwie pod Kastangalią na Multanach dnia 15. lipca 1863. stoczonej z licznym zastępem armii rumuńskiej.
Plater Leon – , hrabia, 20-letni młodzieniec na zarzut, jakoby na czele powstańców miał zabrać transport broni i amunicji prowadzony przez Moskali, porwany i osadzony w cytadeli, za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Dynaburgu w Inflantach dnia 8. czerwca 1863. Przytomność umysłu i śmiałość w ostatniej chwili życia, ściągnęły na się podziwienie nawet jego siepaczów.
Pleszyński Ignacy – , poległ w bitwie pod Borowem dnia 16. kwietnia 1863
Pluciński Leopold – , urzędnik warszawskiej kolei żelaznej, poległ w bitwie pod Czyżewem dnia l3. maja 1863.
Płachecki Antoni – , z Poznańskiego, umarł w lazarecie w Strzelnie z ran odniesionych w powstaniu roku 1863.
Pławieński – , rolnik z Poznańskiego, poległ pod Ignacewem r. 1863.
Płuciński – , poległ w walce z Moskalami stoczonej pod Małchinią na wiosnę r. 1863.
Pobóg Władysław – , wychodzca litewski wydany władzom moskiewskim, za branie udziału w powstniu rozstrzelany r. 1864.
Podbielski – , były oficer moskiewski ,wziąwszy udział w powstaniu polskiem, poległ w bitwie pod Czyżewem dnia 13. maja 1863.
Podczaski Mieczysław – , poległ w utarczce z Moskalami pod Zdżarami dnia 23. września 1863.
Podgórski Aleksander – , z Tarnopolskiego poległ w walce pod Tyszowcami dnia 18. maja 1863.
Podhorodeński Stanisław – , z Sambora, poległ w utarczce z Moskalami pod Skromowską Wolą, dnia 17. stycznia 1864.
Podsiadłowski Walenty – , krakowianin, umarł w sierpniu 1863. z rany odniesionej w bitwie pod Imbramowicami.
Poleski – , z Poznańskiego, poległ w rozprawie z Moskalami pod Brdowem dnia 29. kwietnia 1863.
Polkowski Franciszek – , za wyrokiem mosk. Sądu wojennego stracony na szubienicy w Szadku w Sieradzkiem r. 1863.
Połtowicz – , zginął pod Borodianką na Ukrainie w r. 1863. w otoczeniu przez przeważające siły moskiewskie.
Ponda – , wieśniak, ujęty w gminie Ochota pod Warszawą, stracony w cytadeli warszawskiej dnia 26. lutego 1864.
Poniewieski Feliks – , utonął w morzu dnia 11. czerwca 1863. przy lądowaniu pod Kłajpedą.
Poniński Karol – , książe, w walce powstańczej wstąpił jako szeregowy, gdzie przeniosłszy się z oddziału Wróblewskiego do oddziału Ponińskiego, został posunięty na podporucznika kawalerji. W bitwie pod Uścimowem, po kilkogodzinnej rycerskiej walce ranny ciężko w twarz , umarł dnia 23. grudnia w szpitalu w Milanowie.
Poniński Józef – , syn Henryka właściciela Komornik w Poznańskiem, wyświęcony w Warszawie na kapłaństwo, poległ w utarczce pod Mieczownicą w roku 1863
Popowski – , oficer, poległ w bitwie stoczonej dnia 21. października 1863. pod Jurkowcami.
Parczewski Franciszek – , dowódzca oddziału kaliskiego, poległ w jednej z utarczek z Moskalami w sierpniu 1863.
Potebnia – , zginął w walce z Moskalami pod Skałą, w roku 1863.
Potocki Wiktor – , poległ w bitwie pod Częstoborowem dnia 30. lipca 1863.
Powidzki – , poległ w utarczce z Moskalami pod Racięcinem dnia 26. kwietnia 1863.
Pragłowski – , student z Tarnowa, poległ pod Komarowem dnia 20. czerwca 1863.
Prasnyski – , poległ w smutnej rozprawie pod Miechowem dnia 17. lutego 1863.
Prąckiejtys Jerzy – , włościanin litewski, za udział w powstaniu polskiem powieszony w Szawlach dnia 20. lutego 1864.
Prewot – , poległ pod Salichą na Wołyniu w maju 1863.
Prężyna – , wyrokiem mosk. sądu wojennego powieszony w Janowie dnia 6. czerwca 1864.
Proniewicz Zygmunt – , szlachcic gubernii kowieńskiej, wyrokiem mosk. sądu wojennego za udział w powstaniu powieszony w Ibianach na Litwie dnia 5. czerwca 1864,
Prowajtus Jerzy – , włościanin litewski za udział w powstaniu polskiem, stracony przez Moskali w Szawlach na Żmudzi dnia 3. marca 1864.
Przedpełski Julian – , umarł w Krakowie z ran odniesionych w bitwie pod Małagoszczą.
Przedpełski – – inny tego nazwiska zginął w rozprawie pod Sołowijówką pod Berdyczowem 10. maja 1863.
Przedwojewski Wicenty – , za wyrokiem sądu moskiewskiego rozstrzelany w grudniu 1863.
Przemyski Władysław – , były oficer austrjacki wziąwszy udział w powstaniu polskiem, poległ pod Starym Zamościem dnia 13. stycznia 1864
Przedrzemierski – , poległ pod Sołowijówką na Wołynią dnia 10. maja 1863.
Przedrzemierski Ludwik – , poległ w bitwie pod Tuczampami dnia 19. maja. 863.
Przybycien Hipolit – , rodem z Gorlic, uczeń szkół tarnowskich, odznaczywszy się podczas szturmu Moskali na budynki jurkowieckie, i śmiertelnie raniony, zakończył życie w szpitalu w Klimuntowie dnia 20. listopada 1863.
Przybyłowicz Jan – , dowódzca nowo tworzącego się oddziału, popadłszy przez zdradę kolonisty w niewolę moskiewską, powieszony w Częstochowie dnia 29. lutego 1864.
Przybyłowski – , kapelan oddziału Topora, poległ podczas utarczki pod Opatowem d. 6. marca l864.
Przykorski – , poległ w bitwie z Moskalami stoczonej pod Górą dnia 20. czerwca 1863.
Przyłęcki – , Galicjanin, po udaremnionym powstaniu wyszedłszy za granicę, wstąpił do gwardji sułtańskiej, gdzie jako wzorowy żołnierz umarł w Konstantynopolu na cholerę w r, 1865.
Przytyka Bolesław – , sierzant strzelców poległ pod Korytnicą dnia 12, czerwca 1863.
Psarski Władysław – , 16-letni młodzieniec z Wielkiego księztwa Poznańskiego, odznaczywszy się w kilku ważniejszych bitwach, poległ pod Jurkowcami dnia 21. października 1863.
Puchaczewski Konstanty – , za wyrokiem sądu moskiewskiego rozstrzelany w Poniewieżu na Litwie dnia 14. listopada 1863.
Puchalski – , oficer z oddziału wołyńskiego , poległ w obronie placówki na moście pod Miropolem dnia 15. maja 1863.
Pulitowski – poległ w bitwie pod Szycami dnia 7. maja 1863.
Puławski Czesław – , właściciel Grymiszowa zabrany przez przechodzących Moskali wywleczony w pole, tamże zamordowany srodze 13 pchnięciami bagnetów, dnia 2. czerwca 1863.
Puławski – – inny tego nazwiska, obywatel ziemski dziedzic dóbr Pułazia w Lubelskiem, starzec 80-letni zaaresztowany przez władze moskiewskie i odstawiony do Bielska, tamże podczas indygacji zakatowany na śmierć w r. 1863.
Pusłowski Adam – , akademik krakowski za wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego rozstrzelany w Nowogrodku dnia 8. lipca 1863.
Puzia Marcin – , umarł w Krakowie dnia 24. marca 1863. z ran zadanych mu od Moskali przy przekroczeniu granicy austryackiej.
Pyszyński – , poległ w smutnej rozprawie pod Sołowijówką na Wołyniu dnia 10. maja 1863.

Racławski Stanisław – , utonął przy lądowaniu pod Kłajpedą dnia 11. czerwca 1863.
Raczkowski Teofil – , za udział w powstaniu stracony na szubienicy w Włocławku dnia 6. stycznia 1864.
Raczkowski – – inny tego nazwiska, duchowny katolicki rozstrzelany przez Moskali w Słonimie na Litwie r. 1863.
Raczyński Tymoteusz – , wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego za udział w powstaniu rozstrzelany w Warszawie dnia 30. września 1863.
Radoński Stanisław – syn Józefa dziedzica dóbr Rudnicza w Poznańskiem, poległ pod Miechowem dnia 17. lutego 1863.
Radowicki Adolf – , dziedzic dóbr Dziatkowiec na Litwie, poległ w walce z Moskalami na Ostrowach pod Kobryniem dnia 21. maja 1863.
Radowicz Romuald – , z Jarocina w Poznańskiem, poległ w bitwie pod Ignacewem r. 1863
Radziejowski – , naczelnik powiatu Łodzkiego, za wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego rozstrzelany dnia 16. lutego 1864.
Radzikowski – , były urzędnik-, wyrokiem sądu wojennego stracony w Radzyniu na Podlasiu dnia 31. grudnia 1863.
Radziszewski Piotr – , poległ pod Długim Kątem na Litwie r. 1863.
Rajek Mikołaj – , włościanin z Radomskiego, za udział w powstaniu powieszony przez Moskali w Słupcy dnia 9. czerwca 1864.
Rajewski – , duchowny katolicki, za wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego rozstrzelany w Kownie w roku 1865.
Rakowski Zygmunt – , uczeń uniwersytetu kijowskiego, pojmany po potyczce pod Bułhajami, za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Kijowie dnia 21. listopada 1863.
Rakowski Jerzy – , chorąży moskiewski pułku Udymowskiego, za wzięcie udziału w powstaniu za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w r. 1863,
Rakowski – – inny tego nazwiska obywatel ziemski z Podola, zamordowany przez Moskali w r. 1863.
Ratkowski Ignacy – , poległ w utarczce pod Babicami dnia 14. kwietnia 1863.
Ratowski Stanisław – , urzędnik warszawskiej kolei żelaznej, poległ w bitwie pod Czyżewem dnia 13. maja 1863.
Ratyński – , poległ w utarczce z Moskalami pod Władyką dnia 28. maja 1863.
Ratyński – – inny tego nazwiska, za wyrokiem sądu moskiewskiego powieszony przez Moskali w Dłoczewie dnia 8. maja 1864.
Rawicz – , za wyrokiem sądu moskiewskiego stracony na szubienicy w Siedlcach dnia 21. listopada 1863.
Reman Feliks – słuchacz wydziału prawniczego w Krakowie, umarł z ran odniesionych w rozprawie pod Miechowem dnia 17. lutego 1863.
Remiszewski Walery – , dowódzca oddziału poległ pod Babicami dnia 14. kwietnia 1863.
Resler Ferdynand – , technik akademi lwowskiej rodem z Podkamienia w Brzeżańskiem, poległ w bitwie pod Kobylanką dnia 8. maja 1863.
Rewkowski Józef i Aleksander – , bracia rodzeni stanu rzemieślniczego, z rozkazu Murawiewa powieszeni bez sądu w Wilnie dnia 17. sierpnia 1863. – posądzeni o wiedzę zamachu na gub. marszałka Domejkę.
Riedel Franciszek – , z Sambora, raniony w bitwie pod Panasówką, umarł w Kraśniku, dokąd był z placu boju sprowadzony.
Rodziewicz Ksawery – , poległ w utarczce z Moskalami pod Paczkowskim Ostrowem dnia 9. sierpnia 1863.
Rodziewicz – – inny tego nazwiska, poległ w walce z Moskalami dnia 24. maja 1863. zasłaniając odwrót powstańców litewskich z pod Władyki.
Rogowski Jan – , obywatel ziemski, za wyrokiem sądu wojennego za udział w powstaniu stracony w Choroszczy na Litwie dnia 26. października 1863.
Roller – , rotmistrz ułanów , polegl 3. września 1863. w bitwie pod Panasówką w Lubelskiem.
Romanowski Mieczysław – , jeden ze znakomitszych naszych poetów, na odgłos powstania pierwszy zamienił pióro na pałasz, i stawiwszy się pod rozkazy Lelewela, z zapałem pełnił obowiązki adjutanta. Krótki atoli był zawód wojenny młodego żołnierza – poety; w potyczce z dziczą moskiewską pod Józefowem dnia 24. kwietnia 1863. poległ na polu walki, gdzie zwłoki jego doznały jeszcze zwierzęcego pastwienia się nad niemi.
Romanowski – – inny tego nazwiska, żołnierz z oddziału Rychlewskiego , zamordowany przez Moskali po poddaniu się pod Dumblewem dnia 11. sierpnia 1863.
Romer Władysław – hr, akademik krakowski, poległ pod Krzykawką pierwszych dni maja 1863.
Romiszewski Adam – , adjutant Wierzbickiego, poległ w utarczce z Moskalami pod Polichną w Lubelskiem dnia 18 lipca 1863.
Ropelewski – , akademik warszawski. porucznik wojsk powstańczych, umarł w skutek rany odebranej w bitwie pod Oksą w październiku 1863. w szpitalu w Żarkach , wytrwawszy trzy amputacje nogi.
Rosentkowski – , za wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego rozstrzelany w Brześciu litewskim w sierpniu 1863.
Rowicki Tomasz – , poległ w bitwie pod Pniową dnia. 11. lipca 1863.
Rozner – , z Tarnowa, poległ w bitwie pod Batorzem dnia 6 września 1863.
Rubczewski Paweł – , poległ w bitwie pod Częstoborowicami dnia 30 lipca 1863.
Rudecki – gospodarz rolnik z Przez dziatki , poległ w boju z Moskalami pod Żyzynem dnia 8. sierpnia 1863.
Rudnicki – , stabskapitan moskiewski za wyrokiem sądu wojennego za zamiar wzięcia udziału w powstaniu polskiem, stracony w Kijowie r. 1864.
Rudowski – , kapitan, pojmany przez Moskali i stracony przez tychże w Kielcach r. 1864.
Rudzki Karol – , pośrednik mirowy, wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego rozstrzelany w Kijowie dnia 6 października 1864.
Rudzki Jan – , zginął pod Sołowijówką pod Berdyczowem dnia 10. maja 1863.
Rudzki – – inny tego nazwiska, pisarz prowentowy w Magnuszewie , zamordowany tamże przez rabujących Moskali dnia 10. sierpnia 1863.
Rulikowski Józef – , poległ w bitwie. z Moskalami stoczonej pod Korytnicą dnia 28. lipca 1863. ,
Rusocki Romuald – , zabity przez pierzchających z potyczki Moskali pod Wierzchosławicami dnia 31. grudnia 1863.
Rutkowski Jan – urzędnik, poległ pod Babicami dnia 14. kwietnia 1863.
Rutkowski Antoni – , za wyrokiem sądu moskiewskiego za udział w powstaniu powieszony w Szczuczynie w Augustowskiem dnia 27. kwietnia 1864.
Rutkowski – – inny tego nazwiska, stary żołnierz z r. 1831. , dzierzawca dóbr Glanowa, zastrzelony przez Moskali przy napadzie dworu tamże w sierpniu 1863.
Rozwadowski Tadeusz – , poległ pod Starą wsią dnia 19. maja 1863.
Rybeń Jerzy – , włościanin, za udział w powstaniu stracony na szubienicy w Radomiu r. 1864.
Rychter – , z oddziału Waligórskiego poległ pod Hutą Ireną dnia 22. października 1863.
Rydecki Wacław – , porucznik kosynierów poległ w walce z Moskalami pod Janowem na Podlasiu dnia 18. lipca 1863.
Rylski E. – , student szkół tarnowskich, poległ pod Jurkowicami, dnia 21. października 1863.
Rynarzewski – , major, w bitwie pod Żelazną dnia 6. listopada 1863. raniony śmiertelnie.
Rząśnicki Ryszard – , były oficer moskiewski wziąwszy udział w powstaniu, poległ pod Seceminem dnia 27. lipca 1863.
Rzempołowski – , poległ w bitwie pod Rydzewem dnia 5. maja 1863.
Rzepecki Walerjan – , uczeń gimnazjalny, poległ w bitwie z Moskalami pod Batorzem dnia 6. wrześ. 1863.
Rzeźniewski Hipolit – , kupczyk z Poznania, zginął w powstaniu na Litwie r. 1863.
Sadkowski – , z oddziału Kononowicza, wyrokiem sądu mosk. rozstrzelany w Warcie d. 4. czerwca 1863.
Sadowki Julian – , były żołnierz moskiewski, za przejście do obozu powstańczego rozstrzelany w Kaliszu dnia 11. lutego 1864.
Salomon August – , za udział w powstaniu stracony przez Moskali w Sereszeniu na Litwie dnia 19. grudnia 1863.
Samkowicz – , raniony w utarczce pod Piotrowicami d. 10. maja 1863., dostał się do niewoli, a zapędzony do Mińska, tamże dobity przez siepaczy wojennych.
Sawa – strażnik leśny, wyrokiem sądu moskiewskiego rozstrzelany w Małych Szakach na Litwie dnia 12. października 1863.
Sawicki Aleksander – , syn dziedzica z Rybna w Poznańskiem, poległ pod Ignacewem r. 1863.
Sawicki – – inny tego nazwiska, umarł z ran otrzymanych w bitwie pod Sampolinem dnia 8. maja 1863.
Segetyński Karol – , poległ w utarczce z Moskalami pod Zdżarami dnia 23. września 1863.
Semkowicz Władysław – , samborzanin , będąc ciężko ranny żywcem został spalony przez Moskali we dworze Tyszowieckim.
Sendek Jan – , dowódzca oddziału, poległ w utarczce pod Rudką w Augustowskiem dnia 21. sierpnia 1863.
Serkowski Wilhelm – , uczeń gimnazjum lwowskiego, poległ w utarczce z Moskalami pod Chruślinem dnia 28. kwietnia 1863.
Sieklucki Feliks – za wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego rozstrzelany w Janowie dnia 9. lutego 1863.
Silewicz Włodzimierz – , za branie udziału w powstaniu, rozstrzelany w Słonimie dnia 11. sierpnia 1863.
Siemieński Seweryn – , syn poety Łucjana z Krakowa, zamordowany we dworze Kosymińskich przez dzicz moskiewską dnia 18. kwietnia 1863.
Sierakowski Zygmunt – , oficer wojsk moskiewskich, jeden z tych, którzy za wolnomyślność i miłość ojczyzny pokutowali w rotach karnych. Dosłużywszy się rangi oficerskiej, przy względach jako główny apostoł reformy zniesienia kar cielesnych, wysłany został do Londynu na kongres statystyczny do dalszego studjowania sprawy przez siebie poruszonej; jakoż jemu należy zasługa zmienienia kar cielesnych w wojsku moskiewskiem. Powróciwszy do Petersburga z powtórnej misji wojskowo-naukowej do Algerji, właśnie gdy w uznaniu zasług miał awansować na pułkownika jeneralnego sztabu, wybuchło powstanie na Litwie. Pomimo że uważał takowe za przed wczesne, nieomieszkał jednakże pospieszyć do Wilna, gdzie objąwszy obowiązki naczelnika w powiecie kowieńskim, energicznie zajął się formowaniem oddziałów ochotniczych, z któremi rozpoczął walkę z przeważającemi siłami moskiewskiemi. W bitwie dnia 9. maja 1863. stoczonej pod Łatwelami ciężko raniony, odwieziony został na folwark w Popielach, gdzie nazajutrz zabrany został w niewolę i zawieziony do Wilna. Co najrychlej kazał go Murawiew leczyć, podczas czego niezaniedbywał rozmaitych pokus, obiecując mu zupełne przebaczenie i nowe względy, byle tylko podał projekt uśmierzenia powstania. Przypuszczono doń nawet żonę jego; Sierakowski pozostał atoli stałym ,. wiedząc z doświadczenia, co przerzeczenia znaczą w uściech Moskala. Łaknący krwi srogi Murawiew, nie czekał teraz na wyzdrowienie jeńca; dnia 17. czerwca wywleczono go na plac tracenia, gdzie z przytomnością umysłu wymawiając słowa: “Ojcze! Bądź wola Twoja w niebie i na ziemi”, uwisł na szubienicy.
Siencewicz Karol – , syn parocha unickiego, poległ w utarczce z Moskalami pod Faisławicami w r. 1863.
Sierpiński – , poległ w walce z Moskalami pod Grochowiskami dnia 18. marca 1863.
Sikorski Władysław – , student gimnazjum tarnowskiego, poległ w walce pod Grochowiskami dnia 18; marca 1863.
Sipowicz Karol – , za wyrokiem Murawiewa stracony w Wilnie dnia 7. sierpnia 1863.
Skałkowski Mieczysław – , gimnazjalista, poległ w utarczce z Moskalami pod Panasówką dnia 3. września 1863.
Skąpski – , z Galicji, zginął w utarczce pod Białą we wrześniu 1863. ugodzony kulą w czoło. Zwłoki pochowano w Jędrzejowie
Skalski Adolf – , rodem z Lubelskiego, bawiąc w Konstantynopolu na odgłos o powstaniu przybył do Polski i przyjął służbę najprzód w oddziale Matkowskiego , później Sieńkiewicza, zapadłszy atoli na zapalenie płuc, umarł w Walawce dnia 4. listopada 1863.
Skibiński Jan – , z Będzina, umarł w Krakowie dnia. 2. kwietnia 1863. z ran odebranych w bitwie pod Chrobrzem.
Skrajczyński – , warszawianin, młodzieniec 16-letni, pojmany przez Moskali i rozstrzelany w Płocku dnia 9. lutego 1863.
Skrzydlewski Władysław – , uczeń gimnazjum trzemeszeńskiego, syn właściciela dóbr Sulenina w Poznańskiem, umarł w skutek ran odebranych w powstaniu w lazarecie w Strzelnie r. 1863.
Skrzyński – , kapitan jazdy kujawskiej, poległ w utarczce z Moskalami pod Strzygowem dnia 9. lipca r. 1863:
Skrzyński Józef – , rządca dóbr Brodnicy w Poznańskiem, dowódzca konnicy poległ pod Piotrkowem roku 1863.
Skupiński Stefan – , reformat, zabity przez Moskali na polu walki w r. 1863. przy spowiadaniu rannych i umierających.
Skwarczyński Jan – , lwowianin, ,w walce pod Poryckiem dnia 2. listopada raniony w czoło i przeniesiony do Walawki, tamże zakończył życie dnia 7. listopada 1863.
Sławikowski Józef – , z oddziału Wiśniewskiego, umarł z ran odebranych w powstaniu w Walawce dnia 4. października 1863.
Słobuda Franciszek – , włościanin, za udział w powstaniu stracony wyrokiem sądu moskiewskiego w Łomży dnia 21. grudnia 1863.
Słomka Ferdynand – , z Oświęcima, zginął w powstaniu r. 1863.
Słowikowski Józef – , rybak z Wielichowa w Poznańskiem, poległ w powstaniu r. 1863
Ślaski Edmund – , były oficer austrjacki , następnie profesor gimnazjum lwowskiego, na odgłos powstania w kongresowej Polsce pierwszy pospieszył na pole walki, gdzie niezważając jaki koniec uwieńczy trudy i poświęcenie, z gorliwością służył sprawie narodowej. Pod wodzą Czechowskiego jako kapitan, a pod Waligórskim jako major dowodząc oddziałem, w potyczce pod Łążkiem d. 22. października ugodzony kulą w ramie, w szpitalu w Chwałowicach zakończyl życie dnia 30. października 1863
Ślaski – , drugi tego nazwiska poległ w utarczce z Moakalami pod Piasecznem we wrześniu 1863.
Smoliński – , zginął pod Miechowem dnia l 7. lutego 1863. Uciętą głowę jego obnosiło żołdactwo carskie jakby w tryumfie po zwycięztwie.
SnarskiAdrjan – , wyrokiem sądu moskiewskiego za udział w powstaniu rozstrzelany w Oszmianie na Litwie dnia 29. sierpnia 1863.
Snarski – – inny tego nazwiska, zastrzelony na granicy pruskiej przez pogoń moskiewską d. 21. listop. 1863.
Sniadecki – , włościanin, powieszony przez Moskali w Nieszawie koło Włocławka za udział w powstaniu r. 1864.
Snieżek – , włościanin z dóbr Dołobużni na Litwie, zamordowany w domu wraz z żoną przez żołdactwo moskiewskie w r. 1863.
Sobociński – , kowal z Poznańskiego, pojmany przy granicy przez żołnierzy pruskich, umarł w drodze do więzienia z ciężkiego pobicia w r. 1864.
Sobolewski Władysław – , umarł dnia 4. kwietnia 1863. w skutek ran odniesionych w jednej z utarczek z Moskalami. Ojciec jego od lat 17-tu jest na Sybirze.
Sochacki – zginął pod Sołowijówką na Wołyniu 10 maja 1863.
Sokolnicki Michał – , dowódzca kosynierów poległ w jednej z utarczek z Moskalami w r. 1863
Sokolnicki Piotr – , uczeń gimnazjum Poznańskiego, poległ pod Ignacewem r. 1863.
Sokołowski – , oficer wojsk moskiewskich, za udział w powstaniu rozstrzelany w cytadeli warszawskiej dnia 12. czerwca 1863.
Solman – , właściciel dóbr Wolicy w Polsce, zabity sztyletem przez oficera moskiewskiego dnia 5. lutego 1863.
Sołuba Aleksander – , szlachcic z guberni kowieńskiej, za udział w powstaniu stracony przez Moskali w Szawlach dnia 22. lutego 1864.
Soroczyński Władysław – , uczeń zakładu Dublańskiego, umarł z ran odniesionych w boju z Moskalami pod Zwierzyńcem w r. 1863.
Sosnowski Józef – , z Popowa pod Wągrowem w Poznańskiem, poległ pod Mieczownicą dnia 5. grudnia 1863.
Sosnowski Antoni – , umarł w szpitalu w Cieszanowie dnia 2. maja 1863. z ran odniesionych w powstaniu.
Sosnowski – – inny tego nazwiska, zginął pod Sołowijówką, na Wołyniu 10. maja 1863.
Sowiński Józef – , raniony w jednej z potyczek z Moskalami i zabrany w niewolę, umarł w lazarecie w Stopnicy r. 1863.
Sowiński Antoni – , stracony przez Moskali w Sieradzu dnia 11. listopada 1863.
Stadnicki Aleksander – , umarł w Zaleszanach w Tarnowskiem dnia 28. października 1863. z ran odniesionych w rozprawie z Moskalami pod Łążkiem.
Stalczewski – , zginął w nieszczęśliwej rozprawie pod Sołowijówką na Wołyniu dnia 10 maja 1863.
Staniewicz Edward – , stracony przez Moskali w Oszmianie na Litwie dnia 29. listopada 1863.
Stanisławski Adam – , umarł w szpitalu w Cieszanowie dnia 18. maja 1863. z ran otrzymanych w powstaniu.
Stankiewicz – , były podporucznik moskiewski, za zamiar wywołania powstania nad Wołgą , wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Kazaniu dnia 6. czerwca 1864.
Stankiewicz Piotr – , podporucznik, poległ w bitwie z Rumanami pod Kastangalią na Mułtanach dnia 15. lipca 1864.
Staranowicz – , zginął pod Sołowijówką na Wołyniu d. 10. maja 1863.
Starzyński Ludwik – , ukończony technik z Brzeżan, zginął w powstaniu w r. 1863.
Stasinkiewicz – , poległ w utarczce z Moskalami pod Pozorowem dnia 8. sierpnia 1863.
Staszkiewicz Jan – , włościanin wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego za wzięcie udziału w powstaniu, powieszony w Suwałkach w r. 1863.
Staszakowski Rafał – , bernadyn , zabity przez Moskali przy szafowaniu śś. Sakramentów na placu walki. r. 1863.
Stefański – , leśniczy, wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego za udział w powstaniu stracony w Gondach w pow. lipniowskim dnia 11. maja 1864.
Stefański Wawrzyniec – , zamordowany w Ozerkowie przez weselących się Moskali dnia 10. lutego 1864..
Stetkiewicz Franciszek – , aplikant sądowy z Kielc, umarł w Krakowie dnia 3. kwietnia 1863. z ran odebranych w bitwie pod Skałą.
Stępniewski Konstanty – , umarł w Krakowie dnia 26. marca 1863. z ran odniesionych w bitwie pod Małagoszczą.
Stolarom Jędrzej – , artelerzysta moskiewski wyrokiem sądu wojennego za wzięcie udziału w powstaniu polskiem, rozstrzelany w Kutnie dnia 27. stycznia r. 1864.
Stroka – , sierzant z oddziału Waligórskiego , poległ pod Hutą Ireną dnia 22. października 1863.
Straszewski Kazimierz – , akademik krakowski, poległ w walce z Moskalami pod Miechowem dnia 17. lutego 1863.
Strupczewski Zefiryn – , bernardyn, zabity przez Moskali na polu walki w r. 1863. przy szafowaniu Sakramentów.
Struski – , polegl pod Chmielowem dnia 5. maja 1863 Unosząc z pola bitwy rannego kolegę na barkach, ugodzony kulą, oddał życie.
Strzelecki – , major, poległ w bitwie pod Sampolinem dnia 8. maja 1863.
Strzyżewski – , uczeń gimnazjum Trzemeszeńskiego , poległ pod Nowąwsią w r. 1863.
Stupnicki – , młodzieniec 20-letni napadnięty przez Moskali w domu i skłuty bagnetami, wleczony potem do Suwałk, skonał w drodze w r. 1863.
Styczyński Jan – , leśniczy z dóbr zamojskich, raniony pod Tuczampami po wyleczeniu rany umarł w Sokalu od przypadkowego wystrzału w grudniu r. 1863.
Styczyński Apolinary – , mydlarz z Kielc, raniony pod Skałą, umarł w szpitalu w Krakowie przy amputacji nogi dnia. 18. marca 1863.
Styczyński Mieczysław – , kupiec z Buku w Poznańskiem, poległ w powstaniu w r. 1863
Steczyński – , porucznik, poległ pod Żelechowem dnia 8. listopada 1863.
Suchorzewski – , z Poznańskiego, poległ w potyczce z Moskalami pod Ratyniem w Kaliskiem w marcu roku 1864.
Sulżycki Wicenty – , włościanin z Wisztyńca, za udzielenie pomocy rannym powstańcom, wyrokiem sądu moskiewskiego skazany na powieszenie.
Suzin Paweł – , oficer artylerji moskiewskiej (syn wygnańca litewskiego Kajetana Suzina i arabki Sary Abbasidy poślubionej na Sibirze) lękając się przeciw własnym braciom być wysłąnym, w r. 1861. wystąpił z wojska, i pierwszy raz w życiu przybył na Litwę. Podejrzywany o tajne zamiary i ścigany. przez wielkorządzcę kraju jenerała Wasilewa , upuścił ojczyznę i udał się do Francji, gdzie pracując na chleb powszedni, ożenił się z córką emigranta. Na wiadomość o wybuchłym powstaniu, pomimo smutnych przeczuć śmierci i żalu rozstania się z żoną będącą przy nadziei, wyruszył na początku lutego 1863. do Polski, gdzie w Augustowskiem sformowawszy oddział ochotników,! dzielnie i szczęśliwie ścierał się z Moskalami, manewrując zręcznie po obu brzegach Niemna. Pod Straciszkami zająwszy dogodne stanowisko, przyjął dnia 2 l. czerwca walkę z przeważającymi siłami Moskwy, w której pochwyciwszy kosę w rękę, z okrzykiem: “Wiara! za mną na przód!” natarł na linię nieprzyjacielską , lecz w tej chwili przeszyty kulą, poległ śmiercią, bohaterską. ..
Suryn Ignacy – , z Frydrychowic, młodzieniec 20 lat mający, umarł w Krakowie dnia 30. marca 1863. z ran odebranych w bitwie pod Małagoszczą, dnia 23. lutego ł 863.
Suszycki Bronisław – poległ w utarczce pod Kozimrogiem w lipcu w r. 1863.
Swaryczowski Mikołaj – , poległ w bitwie z Rumanami pod Kastangalją na Multanach dnia 15. lipca 1864.
Świderski – , dziedzic Białoszewa w Augustowskiem, napadnięty w domu przez Moskali dnia 30. marca 1863. , zamordowany w raz z żoną i córką, Kalikstą.
Świderski Hipolit – , poległ w utarczce pod Szycami dnia 8. maja 1863.
Świtalski Józef – , wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego powieszony w Kikolu d. 9. listopada 1863.
Świątołdysz – , zamordowany przez Moskali pod Mołodeczną na Litwie dnia 4. kwietnia 1863.
Świetnicki Ferdynand – , z Sieradzkiego, umarł w Krakowie dnia 17. kwietnia 1863. z ran odniesionych w utarczce pod Skałą.
Swiętorzecki Jan – , mieszczanin z Tykocina, wyrokiem sądu moskiewskiego za należenie niegdyś do ruchów powstania, powieszony w Bajkach w gubernii grodzieńskiej dnia 11 lutego 1865.
Syczuk Kazimierz – , żołnierz artylerji fortecznej, za. należenie do ruchu powstańczego za wyrokiem sądu moskiewskiego rozstrzelany w Wilnie dnia, 10. grudnia 1863.
Symonowicz Wojciech – , z oddzialu Dunajewskiego utonął w Wiśle w czerwcu 1863. ustępując przed przewagą moskiewską.
Szablewicz – szlachcic gubernii kowieńskiej, za udział w powstaniu stracony przez Moskali w Ibianach na Litwie dnia 5. czerwca 1864.
Szadurski August – . właściciel ziemski na Litwie, umarł w Orenburgu w skutek ran odniesionych w powstaniu r. 1864.
Szafarczyk Emanuel – za udział w powstaniu stracony dnia 17. lutego 1864.
Szałkowski Aleksander – , uczeń gimnazjum Trzemeszeńskiego, rodem z Podgorzyna w Poznańskiem, przy przejściu granicy pod Raschowem , poległ w starciu się z Prusakami r. 1863.
Szameit Mieczysław – , major, poległ w utarcze z Moskalami pod Jeziorkiem dnia 29. października r. 1863.
Szaniawski Stefan – , dowódzca oddziału powstańczego, poległ w utarczce pod Białą w lutym 1863.
Szarkiewicz – , z oddziału Komorowskiego, poległ pod Starąwsią dnia 18. stycznia 1864.
Szarmatowski – , poległ w potyczce z Moskalami pod Netrebą dnia 22. kwietnia 1863.
Szawlewicz Damazy – , szlachcic litewski, stracony przez Moskali w Ibianach na Litwie dnia 17. czerwca 1864.
Szczepański Stanisław – , akademik poznański , przy przejściu granicy pod Cietłami poległ od strzału pruskiego w r. 1863.
Szczepański – , uczeń. gimnazjum Trzemeszeńskiego , zginął w powstaniu w r. 1863.
Szczepański Józef – , mieszczanin, z rozkazu Murawiewa stracony w Wilnie w r. 1863.
Szczepkowski Łucjan – , rolnik z Korytnicy, poległ w walce pod Pniową dnia 11. lipca r. 1863.
Szczęsny Ignacy – , stracony przez Moskali w Sieradzu dnia 16. marca 1864.
Szczurek Jan – z Zuborzyna w królestwie polskiem, młodzieniec 19 lat mający, umarł w Krakowie d. 26. lutego 1863. z ran odebranych w powstaniu.
Szeligowski Jan – , samborzanin , poległ pod Tuczampami dnia 19. maja 1863.
Szepietowski Józef – , poległ w utarczce z Moskalami pod Meżeninem dnia 25. stycznia 1863.
Szerszniewski – , oficjalista prywatny przy napadzie dworu w Dumblewie dnia 11. sierpnia 1863., utracił życie przez oderznięcie mu głowy przez Moskali.
Szklarczyk Bernard – , umarł z ran odniesionych w walce z Moskalami nad Tanwią w Lubelskiem w r. 1863.
Szmidt Łucjan – , Dr. medycyny, synowiec dziedzica z Rudzewa w Poznańskiem, . poległ pod Ślezinem .dnia 27. września 1863
Szmidt Józef – , uczeń gimnazjalny z Poznańskiego, poległ w utarczce pod Olszową dnia 22. marca 1863.
Szmilański Marcin – umarł w szpitalu w Cieszanowie dnia 1. maja 1863. z ran odniesionych w powstaniu.
Szokalski – , z Kłonów w Poznańskiem, poległ w utarczce pod Brdowem dnia 29. kwietnia 1863.
Szrajer Franciszek – , z Górnego Szlązka, poległ pod Nowąwsią r. 1863.
Sztefanowski Ignacy – , wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego stracony w cytadeli warszawskiej dnia 25. lipca 1863.
Sztajerowicz Teofil – , umarł w Miłosławiu z rany odebranej przez postrzał przy przejściu granicy do Kongresówki dnia 13. lipca 1863.
Strzyżowski – , wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego za udział w powstaniu stracony w Siedlcach 1863.
Szubartowski – , z Lublina, poległ pod Kobylanką dnia 8. maja 1863.
Szubartowski Franciszek – umarł w szpitalu w Cieszanowie dnia 10. maja 1863. z ran odniesionych w walce z Moskalami. .
Szubski – , szeregowiec z oddziału Waligórskiego , poległ pod Hutą Ireną dnia 22. października 1863.
Szumgaiło Konstanty – , wyrokiem sądu moskiewskiego za udział w powstaniu powieszony wSzawlach dnia 20. lutego 1864.
Szumski – , były artelerzysta moskiewski raniony w potyczce z Moskalami pod Nagoszynem i wzięty w niewolę, za wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Łomży dnia 21. sierpnia 1863.
Szuterski Albert – , obywatel ziemski, wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego stracony na szubienicy w Wieluniu dnia 9. grudnia 1863.
Szuwalski Jan – , za udział w powstaniu stracony przez Moskali w Jędrzejowie dnia 20. czerwca 1864.
Szydarowski Stefan – , poległ dnia 23. kwietnia 1864. w lasach Iłżyckich w Radomskiem i pochowany w Iłży razem z Małaciną.
Szymanowski – , zginął pod Borodianką na Ukrainie w otoczeniu przez przeważające siły moskiewskie w r. 1863.
Szymański Karol – , z Poznańskiego, ujęty przy granicy przez żołnierzy pruskich, ubity kijami w drodze do więzienia r. 1864.
Szymański Tomasz – , poległ w bitwie pod Babicami dnia 14. kwietnia 1863.
Szymański Edward – , warszawianin, wychodzca polski wstąpiwszy do gwardji sułtańskiej, umarł w Konstantynopolu na cholerę w r. 1865.
Szymkajło – , wychodźca polski podobnie w gwardji sułtańskiej, umarł w Konstantynopolu na cholerę w r. 1865.
Szymoniak Maciej – , włościanin z Poznańskiego, poległ w utarczce z Moskalami w lasach Cisowskich pod Widełkami w grudniu 1863.
Szyndler – rzemieślnik, wyrokiem sądu moskiewskiego stracony w Warszawie w lutym 1864.
Szynkarzewski – , zginął pod Sołowijówką na Wołyniu dnia 10 maja 1863.

Tarczewski Piotr – , poległ w powstaniu w r. 1863.
Tareywa Maksymilian – , kapucyn pełniący obowiązki kapelana w obozie Taczanowskiego, dostawszy się w niewolę moskiewską, powieszony w Koninie d. 19 lipca 1864.
Tarnawiecki Ludwik – , uczeń szkoły Dublańskiej, umarł w Cieszanowie dnia 6. maja 1863. z ran odniesionych w utarczce z Moskalami pod Kobylanką.
Tarnowski hr. Juliusz – , poległ w bitwie pod Komarowem dnia 20. czerwca 1863. w 21. r. życia.
Tasiński – , sierzant z oddziału Waligórskiego , poległ pod Hutą Ireną dnia 22. października 1863
Tatarewicz – , z Łęczyckiego, poległ dnia 18. lipca 1863. w utarczce z Moskalami pod Janowem.
Tawtowicz – uczeń szafelskiego gimnazjum, za udział w powstaniu na rozkaz młodszego Murawiewa rozstrzelany w Użwentach na Litwie dnia 18. stycznia 1864.
Tchorzewski Zygmunt – , oficer z oddziału Horodyńskiego, po kampani węgierskiej dostał się do Turcji, z tamtąd do Egiptu, gdzie dosłyszawszy wieści o powstaniu, porzucił świetne stanowisko i pospieszył do ojczyzny, by wziąść udział w walce z wrogiem narodu. Oszczędzany od kul nieprzyjacielskich w Węgrzech, w Krymie i w Nubii, pod Radziwiłowem dosięgła go atoli pierwsza i to z ukrycia; padł ugodzony w samą pierś dnia 1. lipca 1863.
Tchórznicki Medard – , w utarczce z Moskalami pod Terespolem dnia 3. września 1863., poległ trafiony kulą nieprzyjacielską.
Terlecki – , prywatny oficialista z Brzeżańskiego, poległ w bitwie pod Rudką.
Terlecki Władysław – , umarł w Kurzynie pod Ulanowem dnia 23. marca 1863. z ran odniesionych w bitwie pod Potokiem.
Terlikowski Jan – , poległ w utarczce z Moskalami pod Siodmaką dnia 23. lipca 1863.
Toczyski – , poległ na placu walki pod Saniami dnia 3. września 1863.
Toczyski Józef – , buchhalter administracji drogi żelaznej, wyrokiem sądu wojennego za udział w organizacji powstania stracony w cytadeli warszawskiej dnia 5. sierpnia. 1864.
Toliński Dominik – , włościanin, wyrokiem sądu moskiewskiego rozstrzelany w Grodnie dnia 23. października 1863.
Tołkin – , przewódzca oddziału na Litwie, poległ pod Sokołowem na Podlasiu we wrześniu 1863.
Tomaniewicz Stanisław – , rodem z Brzeska, raniony śmiertelnie pod Jurkowcami dnia 21. października 1863., we trzy dni później zakończył życie w szpitalu w Klimuntowie.
Tomkowicz Jan – , słuchacz medecyny na uniwersytecie Krakowskim, poległ pod Miechowem dnia 17. lutego 1863.
Topolski Wojciech – , poległ w potyczce z Moskalami pod Borowcem dnia 16. kwietnia 1863.
Topor – ; obacz Zwierzdowski.
Torosiewicz – , zginął w powstaniu w r. 1863.
Trasiewicz – , kapitan, poległ w utarczce z Moskalami pod Rosoczem dnia 16. listopada 1863.
Traugut Romuald – , obywatel powiatu kobryńskiego , dymisjonowany podpułkownik wojsk moskiewskich, dowódzca oddziału powstańczego na Litwie, następnie naczelnik rządu narodowego, wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego powieszony w Warszawie dnia. 5. sierpnia 1864.
Trąbczyński – , poległ w utarczce z Moskalami pod Załężem dnia 16. lipca 1863.
Trąpczyński Kazimierz – , referendarjusz, i brat tegoż Władysław, rolnik ze Brody w Poznańskiem, polegli w powstaniu; pierwszy pod Racięcinem dnia 16. kwietnia 1863.
Trąpczyński – – inny tego nazwiska, uczeń leśnictwa także z Poznańskiego, zginął w powstaniu r. 1863.
Trofimczu.k Teodor – włościanin, za udział w powstaniu polskiem rozstrzelany przez Moskali w Kobryniu na Litwie dnia 5. października 1863.
Truszyński Ignacy – , wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego stracony w cytadeli warszawskiej d. 14. listopada 1864.
Trzaska Franciszek – , wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego stracony przez powieszenie w Warszawie dnia 29. października 1863.
Trzciński – , wyrokiem sądu moskiewskiego za udział w powstaniu stracony w Łomży dnia 7. listopada 1863.
Tułasiewicz Wicenty – , lwowianin, poległ w utarczce z Moskalami pod Korytnicą dnia 12. czerwca 1863.
Tułodniecki Kazimierz – , rolnik z Osiecza w Poznańskiem, poległ pod Nowąwsią w r. 1863.
Turkaski Teofil – ; samborzanin , raniony w bitwie pod Tyszowcami dnia 18. maja 1863, został żywcem spalony przez Moskali w budynku, dokąd był wniesiony dla opatrzenia rany.
Turno Witold – , syn właściciela dóbr Objezierza w Poznańskiem , poległ w walce z Moskalami pod Ignacewem w r. 1863
Tyborowski – , zginał w powstaniu w r. 1863.
Tyl Alojzy – , poległ pod Żyzynem w Lubelskiem dnia 8. sierpnia 1863.
Tylhorowski Józef – , młynarz, poległ w bitwie z Moskalami pod Częstoborowicami dnia 30. lipca 1863.
Tylman – , kapitan, syn doktora z Kongresówki, poległ w utarczce pod Ociesękami w listopadzie 1863, ugodzony kulą w czoło właśnie przy wymawieniu słów zachęcających: “Chłopcy, bierzcie armaty!”
Tyralewski – , szeregowiec z oddzialu Waligórskiego , poległ na placu walki pod Hutą Ireną dnia 22. października 1863.
Tyski Antoni – , podporucznik strzelców, poległ pod Częstoborowicami dnia 30. lipca 1863.
Tyszkiewicz – , hr. porucznik pod dowództwem Jeziorańskiego, poległ w bitwie pod Kobylanką dnia 6. maja 1863.
Tyszkiewicz Kazimierz – , hr. umarł w Cieszanowie w maju 1863. z ran odniesionych w walce powstańczej.
Tyszkiewicz Henryk – hr. , poległ pod Władyką dnia 24. maja 1863. zasłaniając odwrót powstańców litewskich..
Ujejski Kalikst – , rodem z Michałówki w czortkowskiem, wyszedłszy w r. 1859. z kraju, zaciągnął się do legji cudzoziemskiej w Algerji, gdzie służąc dwa lata, został podoficerem w oddziele wybrańczym.. Po rozwiązaniu pułku w r. 1862 wrócił do ojczyzny, gdzie wziął czynny udział w organizacji powstania, a po jego wybuchu jeden. z pierwszych udał się do Kongresówki. Przytrzymany w drodze, przez 6 tygodni przesiedział w więzieniu, następnie dotarł wszelako do swoich życzeń: dostał się do Polski, gdzie pod Jeziorańskim i Lelewelem, przewodząc oddziałem strzelców; wśró dowodów męztwa i odwagi poległ w bitwie pod Korytnicą dnia 12. czerwca 1863.
Unrug Kazimierz – , referendarjusz z Poznania, poległ w utarczce pod Kołem r. 1863.
Urbanowicz – ; były oficer wojsk moskiewskich, wziąwszy udział w powstaniu polskiem poległ na polu walki.
Urbanowski – ,kurier korpusu Jeziorańskiego, poległ w bitwie pod Kobylanką dnia 6. maja 1863.
Urbański – , 60 letni starzec aresztowany przez Moskali w Kraskach własnej majętności w Sieradzkiem, powieszony bez wyroku w Osieku pod Wieluniem w czerwcu 1864.
Uszyński Piotr – lwowianin, w oddziele Leszka Wiśniowskiego walcząc pod Tuczampami i ciężko raniony, zamordowany tamże na leśniczówce przez Moskali dnia 19. maja 1863.

Walicki – , poległ pod Władyką dnia 24. maja 1863. zasłaniając odwrót powstańców litewskich.
Waligórski Władysław – , uczeń szkoły Batigniolskiej., poległ w bitwie pod Kobylanką dnia 6. maja 1863.
Waliński Jan – , mieszczanin z Baczek, wyrokiem sądu moskiewskiego stracony w Mińsku dnia 4. kwietnia 1864.
Walisz – , poległ w bitwie pod Batorzem w Lubelskiem w r. 1863. Wańkowski, zginął w powstaniu w r. 1863.
Waryłkiewicz Zygmunt – , wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego za udział w organizacyi powstania rozstrzelany w Koninie w listopadzie 1863.
Wasilewski – , kapitan z starej emigracyi, poległ w walce z Moskalami pod Brdowem d. 23. kwietnia 1863.
Wasilewski Aleksy – , zabity pod Sołowijówką na Wołyniu dnia 10. maja 1803.
Wasilewski Gustaw – , akademik kijowski, poległ w utarczce z Moskalami pod Józefowem dnia 23. kwietnia 1863.
Wasilewski Teofil Kazimierz – poległ pod Kozim-rynkiem w lipcu 1863.
Wasiulczyński Jan – , raniony pod Poryckiem (otrzymał trzy kul w jedno kolano) i przywieziony do Walawki, zakończył życie dnia 17. listopada 1863.
Waszkiewicz Tomasz – , szlachcic zagrodowy wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego rozstrzelany w Kownie dnia 24. sierpnia 1863.
Waszkowski Aleksander – , uczeń uniwersytetu petersburgskiego – wyrokiem sądu wojennego za udział w powstaniu powieszony w Warszawie dnia 17. lutego 1865.
Wądołowski Teodor – wyrokiem sądu wojennego za udział w powstaniu polskiem stracony w Ostrowie dnia 4. marca 1864.
Wąsowicz – , uczeń szewski z Stęszewa w Poznańskiem, poległ pod Olszową dnia 2? marca 1863.
Wedeman – , z oddziału Komorowskiego, poległ w utarczce pod Starą Wsią dnia 18. stycznia 1864.
Weinert Emil – , zginął w walce z Moskalami pod Imbramowicami dnia. 15. sierpnia 1863.
Weroniecki Józef – poległ w bitwie pod Babicami dnia 14. kwietnia 1863.
Wernicki – , zginął w powstaniu w r. 1863.
Wędruchowski Franciszek – , doktorand praw i praktykant prokuratoryj skarbowej w Krakowie, wziąwszy udział w powstaniu, w skutek ran odniesionych w bitwie pod Miechowem dnia 17. lutego 1863. dostał się w niewolę moskiowską w której też życia dokonał.
Węgierkiewicz Władysław – , uczeń gimnazjum radomskiego, umarł w klinice krakowskiej dnia 26. marca 1863. z ran odniesionych w utarczce pod Uniejowem
Węgierski Józef – z Poznańskiego, poległ pod Rudnikami dnia 25. listopada 1863.
Węsierski Stanisław – , z Poznańskiego, nie czekając ukończenia wojskowości obowiązkowej w 4. pułku ułanów pruskich, przyłączył się do oddziału Garczyńskiego , z którym zeszedłszy granicę polską pod Słup, przy pierwszem spotkaniu z Moskalami między Dobrosołowem a Mieczowniczą
Węsierski Władysław – , podobnie z Poznańskiego poległ pod Brdowem dnia 29. kwietnia 1863.
Wiciejewski Franciszek – utonął w morzu przy lądowaniu pod Kłajpedą, dnia 11. czerwca 1863.
Wiedzka Maria – , wdowa i matka sześciorga dzieci, za wyrokiem sądu wojennego wywieziona z Suwałk do Moskwy i pędzona ona piechoto dalej na Sybir, zakończyła życie w drodze z trudów i znużenia w grudniu 1863.
Wieczorkowski – rozstrzelany przez Moskali w Siedlcach w marcu 1863.
Wieczorkowski – – inny tego nazwiska. oficjalista dworu w Giebułtowie, zamordowany przez rozpasane żołdactwo moskiewskie w marcu 1863.
Wielhorski hr. Michał – , właściciel dóbr na Litwie, zasłany na Sybir, umarł w Orenburgu z ran odniesionych w powstaniu r. 1864.
Wielowiejski Adam – , padł pod ciosami rozpasanego żołdactwa moskiewskiego przy rabunku dworu w Giebułtowie w marcu 1863.
Wierzbicki Aleksander – technik lwowski zginął w bitwie pod Korytnicą dnia 24. września 1863.
Wierzbicki Hieronim – , były oficer pruski w powstaniu dowodząc pod pseudonimem “Boruta”, dostawszy się w niewolę moskiewską, wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Łęczycy dnia 3. czerwca 1864.
Wierzbicki – – jeszcze inny tego nazwiska, ranny pod Piotrowiczami dostał się do niewoli moskiewskiej i zapędzony do Mińska, tamże zakończył życie w r. 1863.
Więckowski Franciszek – , dymisyowany porucznik wojsk moskiewskich, wyrokiem sądu wojennego za udział w powstaniu rozstrzelany w Siedlcach w grudniu 1863.
Więckowski Ignacy – poległ w bitwie pod Babicami dnia 14. kwietnia 1863.
Wilkiewicz Marceli – szlachcic litewski, za udział w powstaniu wyrokiem sądu moskiewskiego powieszony w Ibianach na Litwie dnia 17. czerwca 1864.
Winiarz Edward – , lwowianin , zginął w utarczce z Moskalami pod Tarnogrodem w r. 1863.
Wisłocki – , wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego stracony na szubienicy dnia 29. kwietnia 1864. w Wieluniu.
Wiśniakowski Aleksander – , poległ w bitwie pod Żyzynem dnia 8. sierpnia 1863.
Wiśniewski Kazimierz – , lekarz i dowódzca oddziału ujęty przez Moskali stracony w Radomiu dnia 18. lipca 1863.
Wiśniewski Feliks – , wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego powieszony w Łęczycy dnia 16. stycznia 1864.
Wiśniewski Jan – ., utonął w morzu dnia ł 1. czerwca 1863. przy lądowaniu pod Kłajpedą
Wiśniowski Leszek – rodem z Sambora, za udział w powstaniu węgierskiem oddany do kompani karnej w fortecy Komornie, uszedł ztamtąd za granicę, a dostawszy się do Francyi, poświęcił się naukom technicznym.., i jako dyplomowany inżynier przyjął czynność przy budowie kolei żelaznej w kongresowej Polsce. Tamże z powodów manifestacyi uwięziony a potem wywieziony za granicę, z Wrocławia udał się do Wiednia, gdzie przedstawiwszy się ministrowi wojny, za wpływem ziomków swoich uzykał ułaskawienie. We Lwowie oddając się powołaniu nauczycielskiemu i dziennikarstwu , w czasie wybuchu powstania sformował mały oddział ochotników, na którego czele wtargnął na Wołyń, gdzie atoli w okolicy miasteczka Świniuch otoczony od przeważającej siły moskiewskiej, po krótkiej walce rozbity w szybkim odwrocie szukał ocalenia. Już blisko granicy wstąpiwszy do młyna dla pokrzepienia sił, ujęty został przez naprowadzonych objeżdczyków i odstawiony do Włodzimierza, tamże wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego skazany na śmierć, którą z pełną rezygnacyą odebrał przez. rozstrzelanie dnia 27. listopada 1863.
Witkiewicz – , szlachcic guberni kowieńskiej, wyrokiem sądu wojennego za udział w powstaniu., powieszony w Ibianach na Litwie dnia 5. czerwca 1864.
Witkowski Piotr – , porucznik, poległ w rozprawie z Moskalami pod Janowem na Podlasiu dnia 18. lipca 1863.
Witkowski Jan – , zamordowany we dworze kosymińskim przez naprowadzonych Moskali dnia 18. kwietnia 1863.
Witkowski Antoni – ., włościanin, wyrokiem sądu wojennego za udział w powstaniu rozstrzelany w Sejnach na Litwie dnia 10. marca 1864.
Witkowski – – Jeszcze jeden tego nazwiska poległ w utarczce z Moskalami pod Broszeńcinem d. 10. kwietnia 1863.
Witosławski – , uwięziony przez Moskali w Kamieńcu podolskim, umarł tamże w styczniu 1864.
Władyczański Teofil – , oficer gwardyi moskiewskiej, na hasło powstania wziął w nim udział najpierw na Litwie, zkąd przeniósł się do Kongresówki., gdzie pod nazwą “Zaręby” prowadząc oddziałem, poległ w bitwie pod Lelowem d. 30. września 1863.
Włoszkiewicz – , z Kobylnik w Poznańskiem, zginął w postaniu w r. 1863.
Wnętowski Władysław – , malarz., wyrokiem sądu moskiewskiego za udział w powstaniu powieszony w Warszawie dnia 16. grudnia 1864.
Wodziński – , wyrokiem sądu moskiewskiego stracony na szubienicy w Łęczycy dnia 6. maja 1864.
Wojciechowski Michał – ., umarł w Gałaczu z ran odniesionych w bitwie z Rumanami pod Kastangalią, dnia 15. lipca 1864.
Wojciechowski Józef – ., dzierzawca dóbr, zabity przez Moskalów przy najeździe Wojsławic w Lubelskiem w r. 1863.
Wojciechowski – – inny tego nazwiska, sekretarz z Wągrowca w Poznańskiem, poległ pod Nowąwsią, r. 1863.
Wojcikowski – , porucznik poległ w bitwie pod Żyzynem w r. 1863.
Wojewódzki – ., wyrokiem sądu moskiewskiego stracony w Siedlcach w r. 1864.
Woydt Kazimierz – , z Poznańskiego, poległ pod Ignacewem w r. 1863.
Wojtkowski – , poległ w utarczce z Moskalami pod Saniami w r. 1863.
Wolęcki – , burmistrz miasteczko. Dubienki w Hrubieszowskim, zakatowany przez Moskali w styczniu 1864 w czasie rabunku tego miejsca.
Woliński – ., uczeń gimnazyum tarnopolskiego, walczył w powstaniu w oddziałach Czechowskiego i Lelewela; w potyczce pod Chruślinem trafiony w pierś kulą karabinową żyć przestał dnia 31. maja 1863.
Wolschleger Antoni – , z Chraplewa w Poznańskiem poległ pod Dobrosołowem dnia 1. marca 1863.
Wolski Antoni – , przewódzca oddziału, wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego rozstrzelany w Gontarze w Łomżyńskiem dnia 15. czerwca 1864.
Wolski Kazimierz – , towarzysz Garibaldego w wyprawie sycylijskiej., rozstrzelany przez Moskali w Modlinie w r. 1863.
Wolski Oskar – , poległ w bitwie pod Żelazną dnia 6. listopada 1863.
Woltalewicz Andrzej – , żołnierz moskiewski za wzięcie udziału w powstaniu polskiem, wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Poniewieżu na Litwie dnia 4. września 1863.
Wołkowski Franciszek – , poległ w bitwie pod Babicami dnia 14. kwietnia 1863.
Wróblewski Ignacy – , szlachcic zagrodowy wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego za udział w powstaniu razem z żoną został rozstrzelany w Kownie na Litwie w sierpniu 1863.
Wyciułkowski – zginął pod Sołowijówką na Wołyniu dnia 10. maja 1863.
Wysocki Edward – , właściciel ziemski z Brzeskiego, uwięziony przez Moskali i skazany na wygnanie na Sybir do Tomska umarł w drodze w Kazaniu w r. 1864.
Wysocki Jan – , włościanin polski za wyrokiem sądu moskiewskiego za udział w powstaniu powieszony w Suwałkach w sierpniu 1863.
Wyszomierski – , z nakazu jenerała moskiewskiego Belgarda , powieszony w Opatowie bez sądu w r. 1863.
Wyszyński – , poległ pod Częstoborowicami dnia 30. lipca 1863.
Wywilski Paweł – , dowódzca kosynierów, ranny w potyczce z .Moskalami dostawszy się w niewolę i zawieziony do Wilna, umarł tamże przy amputacji nogi r. 1864
Zabielski – , wyrokiem sądu moskiewskiego za udział w powstaniu stracony w Radzyniu dnia 6. listopada 1863.
Zabierzowski Antoni – , podporucznik,. poległ w utarczce z Moskalami pod Mierzwinem 5. grudnia 1863.
Zaborek Wawrzyniec – , . umarł w szpitalu w Cieszanowie dnia 9. maja 1863. z ran odniesionych w powstaniu
Zaborowski Nikodem – , syn dziedzica dóbr Wyganowa w Poznańskiem, poległ pod Ignacewem w r. 1863.
Zaleski Adam – , poległ w bitwie pod Babicami dnia 14. kwietnia 1863.
Zaleski Stanisław – , poległ pod Królowym Mostem dnia 9. czerwca 1863.
Zaleski – – inny tego nazwiska, emigrant francuzki, poległ w bitwie pod Grochowiskami dnia 18. marca 1863.
Zaleski – , szeregowiec z oddziału Rychlewskiego, po poddaniu się pod Domblewem dnia 11. sierpnia 1863., zamordowany przez Moskali.
Zaleszyński August – , poległ w bitwie pod Babicami dnia 14. kwietnia 1863.
Załuskowski Karol – , z Poznańskiego, umarł w Sokalu dnia 28. maja 1863. w skutek ran odniesionych w bitwie pod Tyszowcami.
Zaremba – , z oddziału Komorowskiego, poległ w bitwie pod Starąwsią dnia 18. stycznia 1864.
Zaremba – , obacz Władyszański.
Zaręba – , krakowianin, poległ pod Miechowem dnia 17. lutego 1863.
Zarzycki – , wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego stracony w Wieluniu dnia 4. stycznia 1864.
Zarzycki Jan – , przedmieszczanin, za udział w powstaniu stracony na szubienicy w Warszawie 28. września 1864.
Zawadzki – , naczelnik powiatu Stopnickiego, pod przybranym nazwiskiem” Czeczot”, pochwycony przez Moskali, za wyrokiem sądu wojennego stracony na szubienicy w Stopnicy w lutym 1864. r.
Zawadzki Stanisław – , samborzanin , poległ w utarczce pod Skromowcami dnia 17. stycznia 1864.
Zawadzki Aleksander – , poległ w utarczce z Moskalami pod Faisławicami w r. 1863.
Zawadzki – – jeszcze jeden tego nazwiska, major, za wyrokiem Murawiewa powieszony na Litwie dnia 21. kwietnia 1864.
Zawirski Józef – . uczeń szkół lwowskich, zginął w utarczce pod Panasówką dnia 3. września 1863.
Zawora Marcin – , rolnik z Balina, umarł w Krzeszowicach w skutek ran odniesionych w walce z Moskalami pod Miechowem dnia 17. lutego 1863.
Zawistowski August – , wyrobnik warszawski, za branie udziału w organizacji powstania, stracony w cytadeli warszawskiej dnia 25. lipca 1863.
Zawistowski – – inny tego nazwiska sztabskapitan wojsk moskiewskich, wyrokiem sądu wojennego za udział w powstaniu rozstrzelany w Wołkowyskach dnia 23. lipca 1863.
Zbijewski Franciszek – , właściciel Chorzewa i sędzia. pokoju w Radomskiem, wywieziony na Sybir, umarł 11. sierpnia 1864. w Petrowsku pod Irkuckiem.
Zbrożek Józef – , umarł w Krakowie dnia 2. lutego 1863. z rany otrzymanej w rozprawie pod Miechowem.
Zdanowicz Ignacy – wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego za udział w organizacji powstania na Litwie, powieszony w Wilnie dnia 10. sierpnia roku 1864.
Zduńczyk Adolf – , porucznik, poległ w walce z Moskalami pod Magnuszowem d. 10. sierpnia 1863.
Zelner Leopold – , wyrokiem sądu wojennego za udział w powstaniu rozstrzelany w cytadeli warszawskiej dnia 30. września 1863.
Zelmic Włodzimierz – , wyrokiem sądu wojennego za uczestnictwo w powstaniu, rozstrzelany w Jeziernicach dnia 19. sierpnia 1863.
Zembrzucki Wicenty – , poległ pod Częstoborowicami dnia 30. lipca 1863.
Zembrzycki Stefan – , poległ w bitwie pod Pniową d. 11 lipca 1863.
Zieliński – , dowódzca powiatu Taraszczańskiego, były oficer moskiewski, wyrokiem sądu wojennego rozstrzelany w Kijowie dnia 30. maja 1863.
Zieliński Wojciech – , umarł dnia 20. czerwca 1863-. w Kępie Żabieckiej nad Wisłą z ran odniesionych w walce z Moskalami pod Gaczą
Zieliński Jan – , oficer wojsk moskiewskich, wziąwszy udział w powstaniu polskiem, znalazł śmierć na polu walki.
Zieliński – – jeszcze jeden tego nazwiska obywatel podolski, zamordowany przez Moskali w r. 1863.
Ziemacki Rajmund – , proboszcz wiewiórski 70 letni starzec, za wyrokiem Murawiewa rozstrzelany w Wilnie w czerwcu 1863.
Zimmerman Ignacy – , obywatel rolnik rodem z Trzemeszna w Poznańskiem, poległ pod Olszową; brat tegoż zaś Kazimierz, akademik, poległ pod Kleczewem dnia 10. czerwca 1863.
Zwoliński Seweryn – , dziedzic włości Kobyle w Jasielskiem, poległ w bitwie z Moskalami pod Jurkowcami dnia 21. października 1863.
Zoll Ludwik – , akademik krakowski, umarł w Podgórzu dnia 27. grudnia 1863. w skutek ran odniesionych w powstaniu.
Zwierzdowski – , dowodząc oddziałem pod nazwiskiem Topora, w utarczce z Moskalami ranny ciężko dostał się do niewoli, a zawieziony do Opatowa, tamże rozstrzelany dnia 23. lutego 1864.
Zybers Józef – , włościanin litewski, wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego stracony w Wilnie w sierpniu 1863.

Zygardłowicz Stanisław – , mieszczanin, wyrokiem sądu wojennego za udział w powstaniu powieszony w Bodżentynie dnia 23. czerwca 1864.
powinno być: Zygadlewicz Stanisław inf. Anna Tylka

Zygmuntowski – , z Poznańskiego, biorący udział w powstaniu, wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego stracony w Włocławku dnia 19. lutego 1863.
Żminkowski Adam – , poległ w utarczce z Moskalami pod Możołowem. w r. 1863.
Żaboklicki – , podoficer z oddziału Waligórskiego, poległ na placu walki pod Hutą Ireną dnia 22. października 1863.
Żaliński Julian – , umarł w Cieszanowie dnia 6. maja 1863. z ran otrzymanych w powstaniu.
Żebrowski – , były oficer wojsk moskiewskich, wziąwszy udział w powstaniu polskiem, zginał w tymże w jednej z wielu utarczek.
Żebrowski Konstanty – , porucznik artylerji moskiewskiej, za wzięcie udziału w powstaniu, rozstrzelany w Borysowie dnia 6. lipca 1863.
Żegliński Józef – , inżynier, wyrokiem sądu moskiewskiego stracony w Włocławku dnia 17. sierpnia r. 1863.
Żelechowski – , utonął w Wiśle w czerwcu 1863. przy ustępowaniu przed przeważającą siłą Moskali.
Żelicha – , krakowianin, poległ w nieszczęśliwej rozprawie z Moskalami pod Miechowem dnia 17. lutego r. 1863.
Żochowski Stanisław – , były oficer wosk moskiewskich, wziąwszy udział w powstaniu , poległ pod Seceminem dnia 17. lipca 1863.
Żółkiewski – , poległ pod Salichą na Wołyniu w maju r. 1863.
Żołnierowski – , utonął w morzu przy lądowaniu pod Kłejpedą dnia 11. czerwca 1863.
Żołtowski Mścisław – , syn dziedzica dóbr Zajęczkowa w Poznańskiem, zginął w powstaniu 1863.
Żołtowski Michał – , kapelan oddziału Lelewela, poległ na placu walki pod Borowcem dnia 16. kwietnia 1863.
Żukowski – , były oficer wojsk moskiewskich, w powstaniu polskie m przewodząc jako major, w rozprawie pod Rudnikami dnia 25. lipca ł 863. zachęcając swoich do boju wykrzykiem: „zwyciężyć wiara, lub umrzeć z honorem!” ugodzony kulą w piersi, oddał swego ducha. Zwłoki pochowano w Chorzelowie.
Żuliński Roman – , nauczyciel gimnazjalny zawiadujący wydział Rządu narodowego, wyrokiem sądu moskiewskiego stracony w cytadeli warszawskiej dnia 5. sierpnia 1864.
Żułkowski Walenty – , poległ w bitwie pod Pniową dnia 11. lipca 1863.
Żurkowski Grzegorz – umarł w Krakowie z ran odniesionych w bitwie pod Skałą.
Życki Antoni – , za wyrokiem sądu moskiewskiego stracony przez rozstrzelanie w Rosieniach na Żmudzi dnia 25. września 1863.

SUPLEMENT

10.12.2008 r.

W opublikowanym na Pana stronie „Spisie […]” wg Hipolita Stupnickiego znalazły się niestety błędy, które jako potomek rodziny Kucharskich chciałbym sprostować i prosić o umieszczenie sprostowania na stronie.
Waleryan (wg archaicznej pisowni – współcześnie Walerian lub Walery) Kucharski był rodzonym bratem mojego pradziadka Ignacego, a to co wiemy o nim kłóci się z tym, co podaje Hipolit Stupnicki.
Otóż urodzony w Brześnicy koło Dolska, w Księstwie Poznańskim, prawdopodobnie w roku 1844, poszedł do powstania razem ze starszym bratem Nikodemem i w oddziale Edmunda Calliera. 22 marca 1863 brał udział w bitwie koło Pątnowa. Jego oddział walczył pod Olszowym Młynem.
Miejsce to bywa potem również określane: Olszowa, bądź Olszak.
W czasie tej potyczki śmiertelne w konsekwencji ranny odniósł również inny powstaniec o nazwisku Kucharski –Zygmunt. Ranny był też sam Callier.
Ciężko rannego Waleriana Kucharskiego przewieziono przez granice zaborów do Orchowa, do proboszcza sprzyjającego powstańcom – Nikodema Siega. Był przez księdza otoczony opieką, niestety rany były poważne, w konsekwencji zmarł 30 maja w Orchowie, gdzie został pochowany z honorami, przy kościele, a nie na cmentarzu parafialnym. Dzięki temu jego grób ocalał i można przeczytać następujący tekst na tablicy: Waleryan Kucharski, Syn Ignacego Kucharskiego i Florentyny z Nawrockich, Licząc lat 19 † w Orchowie 30. Maja 1863 r. wskutek ran odebranych w bitwie pod Olszową dnia 22. Marca 1863 r.
Tablica nagrobna jest więc dowodem na to, że miejscem śmierci i pochówku Waleriana było Orchowo, a jego ojcem był Ignacy.
Powinowactwo z drugim powstańcem Zygmuntem Kucharskim było wysoce prawdopodobne – sądzę na podstawie badań Tek Dworzaczka, że to był brat stryjeczny Walerego ale dowodów na to nie mam.
To co wiemy o Zygmuncie jest w Tekach Dworzaczka.
Znajdujemy tam następujące wpisy dotyczące Zygmunta Kucharskiego.
1. Metrykalia > Katolickie > Część 4
19635 (Poznań, Św. Marcin)
1863.25/VII. + G. Zygmunt Kucharski, l. 19, w akad. wrocł., s. G. Jana dziedzica d. Niedźwiedź p. chełmiń. i Walentyny Paliszewskiej, z ran pod Olszową 22/III
Ta Niedźwiedź leży pod Wąbrzeźnem, w ziemi chełmińskiej i to są dawne Prusy Zachodnie. Na przykościelnym cmentarzu pochowany jest Jan Kucharski, ojciec Zygmunta, powstaniec listopadowy.
2. W Dzienniku Poznańskim z 1863 roku (nr 171 – 30/VII.) znajdujemy potwierdzenie dotyczące Zygmunta:
Zygmunt Kucharski 25/VII. + z ran pod Olszową (w dn. 22/III. (nr 169. 28/VII.). Operacja z przed 6 tyg. nie uratowała go. Pielęgnowany był w domu hr. A. Skórzewskiej przy ul. Rycerskiej p. l. p. 416
Tak więc to Zygmunt, syn Jana zmarł w Poznaniu, a nie Walery i wszystko wskazuje na to, że na liście Hipolita Stupnickiego opisy obu są zamienione.Jerzy Szatkowski

Autor:

Janusz Stankiewicz, http://www.stankiewicze.com/

Steamalmanac

Spis Poległych I Zmarłych 1863-64 wg. Hipolita Stupnickiego

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Przeczytaj także

Historya piechoty polskiej

Właściciele wsi w 1926 – 1939 r. w woj. wileńskim.

Administratorzy i dzierżawcy w dobrach Jana Branickiego

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi