„W skutek decyzji petersburskiego towarzystwa dentystów i lekarzy, zajmujących się dentystyką, polecono dr. Limbergowi opracowanie w krótkiej i przystępnej postaci przepisów, dotyczących zapobiegania chorobom i zniszczeniu zębów. Zaakceptowane przez wymienione towarzystwo przepisy tego autora są tak dokładnie opracowane, iż przy braku dobrej literatury tematu, za rzecz wielce właściwą uważamy podać tu dokładne streszczenie (…)”
- Należy zwracać baczna uwagę na rozwój fizyczny dzieci i dawać im pokarm z właściwą zawartością ciał nieorganicznych, jako to: obok innych pożywnych pokarmów, jajka, owoce strączkowe, kalafiory itp. (dla uniknięcia braku soli wapiennych w ustroju)
- Przeżuwanie nieco twardszych pokarmów sprzyja wzmocnieniu i oczyszczeniu zębów.
- Należy unikać pokarmów wywołujących kwaśną fermentację w jakie ustnej lub zawierających kwasy działające szkodliwie na zęby, należą tu: pokarmy mączne, słodycze, ocet, kwaśne jagody, zwłaszcza winogrona.
- Możliwie wcześnie należy przyzwyczajać dzieci do płukania ust po jedzeniu, oraz do uzycia szczoteczki rano i wieczór,
- Unikać wszelkich specyfików o składzie nieznanym. Szczoteczką należy oczyszczać zęby, nacierając wzdłuż zęba, w przeciwnym bowiem razie nieczystości nagromadzać się będą w odstępach pomiędzy zębami.
- Należy dzieci, począwszy od 3-ch lat, poddawać oględzinom przez dentystę dla zapobieżenia psuciu się zębów mlecznych i bólom połączonym z takowymi.
- U dzieci, od 6-ciu lat począwszy, zwracać należy uwagę na zęby najbardziej ku tyłowi położone, nie są to bowiem zęby mleczne, ale najmniej trwałe zęby stałe, których psucie się obecnie stanowi 50% — 75% ogólnej liczby wypadków psucia się zębów u dziatwy szkolnej, a 86% wypadków, w których niezbędne staje się wyjęcie zęba.
- Nie należy odwlekać wydalenia pieńków zębów mlecznych, jeżeli przeszkadzają one prawidłowemu rozwojowi zębów stałych.
- U dzieci od 7 — 12 lat wieku liczących należy zwracać szczególną uwagę na stan zębów i za pomocą plombowania chronić rozwijające się zęby stałe,, aby nie przeszło na nie zepsucie z zębów mlecznych.
- W szkołach należy corocznie badać stan zębów uczniów.
- Wymagać od wstępujących do szkół uczniów świadectw o stanie zębów (sądzimy jednak, że wymaganie to uznać należy za przesadne, inaczej wypadłoby rozwinąć je jeszcze bardziej, stosując do całego ustroju. („Red. „Zdrowia”).
- Zapobiegać należy próchnieniu zębów przez zachowanie największej czystości; oprócz czyszczenia rano i, wieczór zębów szczoteczką i wodą, po każdym jedzeniu należy wydalać resztki pokarmów piórkiem lub drewnianą wykałaczką i płukać usta wodą, w razie zaś psucia się zęba, natychmiast go plombować.
- Najskuteczniejszemu jest plombowanie dopóki zepsucie zęba- jest nieznacznie i ząb nie boli .
- Plombowanie nie powinno odbywać się pospiesznie i w razie psucia się plomby, musi być rychło powtórzone.
- Nie należy rachować na „zatrucie nerwu”, które jeżeli nie poprzedza natychmiastowe plombowanie, łatwo doprowadzić może do ropni itp. komplikacji, raczej już wyjąc należy ząb zepsuty, niż pozostawić bez plombowania.
- Rozmaite krople, eliksiry itp. środki domowe zwykle są bezcelowe, a często szkodliwe i dlatego przy każdym bólu zęba należy szukać pomocy specjalisty.
- Stan zębów należy mieć na uwadze przy rozpoznawaniu newralgii twarzy, uszu itp.
- Kamień zębowy należy wydalać mechanicznie 1-2 razy do roku, używając do czyszczenia stale kredy i szczoteczki.
Ponieważ zęby sztuczne, najlepiej wykonane, nie są w stanie zastąpić dokładnie naturalnych, przeto należy rachować na korzyść ze sztucznych zębów, dopóki istnieje bodaj najsłabsza perspektywa zachowania zębów.
Źródło:
Gazeta Kaliska nr. 1 1893/1894
Czasopismo “Zdrowie”
