Istniejąca w m. Turku straż ogniowa ochotnicz.i, w bieżącym miesiącu obchodziła dwudziestą rocznicę swego założenia. Spełniając przyjęty na siebie dobrowolnie obowiązek obywatelski, czuwa ona gorliwie naci bezpieczeństwem mienia mieszkańców miasta, wrazie grożącej klęski pożaru, jak o tein świadczy wielokrotna skuteczna jej działalność, w powyższym okresie czasu. Niechaj pracuje, ożywiona stale tą myślą, że cel stowarzyszenia jest piękny i wzniosły, a działalność jego zawsze
pożyteczna!
W sprawozdaniu rady nadzorczej, odczytauem w dniu 4-ym b. m. na ogólnem zgromadzeniu członków czynnych i honorowych straży, za ubiegły 1893 rok, wykazano wpływów rs. 376 kop. 7,5, wydatków rs. 171 kop. 80, remanentu rs. 204 k. 27,5. Straż była czynną w 2-ch pożarach i z zadania
swojego, wywiązała się z najlepszem powodzeniem; prób odbyła 10. Rada nadzorcza straży ogniowej odbyła w okresie sprawozdawczym 2 posiedzenia. Czynnych członków liczy 164, honorowych 45. T
abor straży obfituje w narzędzia ogniowe, doskonałej konstrukcji i w dostatecznej ilości. W organizacji straży naszej, zasługuje na uwagę ta okoliczność, że pomimo niewielkiej ilości członków honorowych, których składki roczne do niedawna stanowiły główną rubrykę dochodu na potrzeby gospodarcze, obecnie dochód straży zwiększonym został, przez uzyskanie na lat 6 subsydjum, rocznie po 300 rubli, ze składek obowiązkowych od właścicieli domów.
Nad odbytem tegoż dnia balotowaniu, pod przewodnictwem burmistrza m. Turku, p. Casparego, powołani zostali do rady nadzorczej z członków honorowych, pp.: Szawłowski Teofil (123 gł.), Schnerr Robert (115 gł.), Kędzierski Władysław (98 gł.); z czł. czynnych pp.: Kruszyński Leon (104 gł.), Kolmann Juljusz (85 gł.), Elirentraut Juljusz (43 gł.). Na naczelnika p. Hiibner Aleksander (gł. 125), na pomocnika p. Hubner Gustaw (gł. 120), na ich kandydatów pp. Raftelt Juljusz i Schermer Juljusz. Tegoroczny karnawał, w kronice naszego miasteczka, upamiętnił się dwoma zabawami publicznemi, a mianowicie: w dniu 4 b. m. dla członków straży ogniowej, na której się ochoczo bawiono do rana; w dniu 5 b. m. wieczór tańcujący familijny, zgromadził liczne grono uczestników zaproszonych z miasta i okolicy, a ożywione tany przeciągnęły się do białego dnia.
Artykuł zamieszczony w Gazecie Kaliskiej nr 12 Rok II 1894
